Można jeszcze dodać, że stabilizacja w szkle daje (przynajmniej
teoretyczną) możliwość kontroli przyspieszeń na obydwu końcach rury, co
powinno zwiększać dokładność pracy oraz fakt, że stabilizacja w szkle
daje w lustrzankach stabilizację w wizjerze i na AF, co jest zarazem i
wadą, i zaletą.

Zalety oczywiste: spokojny obraz podglądu oraz pewniejszy AF, wada
to rozleniwianie - do człowieka nie dociera, że działa na granicy
możliwości - podgląd spokojny. Gdyby zobaczył, jak faktycznie obraz
"jeździ" po wizjerze, że tak naprawdę ledwie co widać, to od razu by się
przygotował na "beton w rękach". :)


[mr.]