Pan Marek napisał:

>> Nic. Nie przekonam nikogo do tego, że ONI są wśród nas.
>
> A sam jesteś przekonany, że to co widziałeś na pewno było nie z tego
> świata i że w ogółe zdarzenie pochodzi z jawy a nie było snem?

Tego w ogóle nie da się rozpatrywać w kategoriach przekonań. Ponieważ
ja to *widziałem*, więc było to dla mnie zjawisko z *tego* świata.
Trzeba brać pod uwagę, że byłem wtedy w wieku, w którym wiele rzeczy
widzi się po raz pierwszy. Dziecko uczy się świata i na podstawie
obserwacji tworzy sobie obraz jego reguł. Dorosły, obserwując, ocenia
zgodność obserwacji ze znanymi sobie regułami. Gdybym wtedy zobaczył
na ulicy wielbłada, to by mnie to bardziej zdziwiło. Syntetyczny obraz
tego, co i kto może chodzić albo jeździć po ulicach miasta, miałem już
wtedy wyrobiony. A cóż mogłem wiedzieć o obiektach latających? Niewiele.
Pytałem później dorosłych, co to mogło być. Ale nie w ten sposób "mamo,
tato, widziałem UFO!". W ogóle w ten sposób nie myślałem. Oczywiście
niczego konkretnego w odpowiedzi nie usłyszałem.

A czy to mógł być sen? Nie, na pewno nie. Nie śniło mi się to wszystko
w nocy. Ktoś może powiedzieć "zwyczajnie ci się wydawało". Ale to też
nie to. Zwyczajnie może się wydawać, że listonosz z listem, a to tylko
wujek Kazik na rowerze. Coś, co ze szczegółami pamięta się po 45 latach
nie jest takie tam zwyczajne. Gdyby łyknąć LSD, to takie wizje można
uznać za normę. Ale ja nic nie łykałem, wszystko trwało może 15 sekund,
a przed i po było zupełnie normalnie -- domy, ludzie na ulicy, samochody.

Może nie był to realny obiekt, tylko efekt mojej imaginacji? Ale to by
było równie niezwykłe, co statek Obcych. Są tacy, co wzruszają ramionami
i mówią, że takie rzeczy to "zwykła" [auto]sugestia. Bo tylu ludzi już
widziało latające spodki, że to żaden news. Spotakałem się (już później)
z relacjami o UFO -- faktycznie były przewaznie opisy talerzy. A to moje
"coś" wyglądało zupełnie inaczej. Na pewno się nie zasugerowałem, nie
zawirusowałem, nie zamemowałem. Opisu czy rysunku zgodnego z moimi
obserwacjami nie spotkałem nigdy.

Jarek

--
To sen...
Nie, to nie był sen.
To sen...
Czy sen może to dać?