W dniu 2011-01-19 16:33, Andrzej Jarzabek pisze:

>> I dalej, do zaufania dla osób które wystawiają certyfikaty tym osobom.
>> Więc co za różnica czy będziemy ufać osobom/instytucjom wystawiającym
>> certyfikaty specjalistom, czy osobom/instytucjom wystawiającym
>> certyfikaty produktom.
>
> Różnica jest taka, że czasem specjalista, któremu ufasz, powie, że
> certyfikowanie wyrobu na odpowiednim poziomie kosztowałoby trzysta
> miliardów i trwałoby 45 lat. Podczas gdy sprawdzenie, czy
> odpowiedzialne osoby mają wyagane certyfikaty zajumjue dwa dni i
> kosztuje grosze.

Tia, ale osoba posiadająca wymagany certyfikat również może zażądać
"trzysta miliardów".
Zresztą np. oprogramowanie medyczne musi być certyfikowane (co wiąże się
między innymi z testami klinicznymi) i jakoś nie zdarzyło mi się
jeszcze, żeby kosztowało to "trzysta miliardów" i trwało 45 lat.

>> IMHO Zresztą chore jest implikowanie że jeśli produkt jest wykonany
>> przez osobę z certyfikatem to ten automatycznie też jest uważany za
>> certyfikowany.
>
> W niektórych przypadkach to jest najsensowniejsze podejście.
Nie bo każdy dowolny (certyfikowany czy nie) specjalista potrafi
wytworzyć produkt które nie przeszedłby żadnej certyfikacji.

>> Jak dla mnie to tylko przeniesienie odpowiedzialności albo na jednostkę
>> (wytwórcę) albo jednostkę certyfikującą (w przypadku certyfikacji produktu).
>
> I w czym problem?

Jak to w czym? W tym że takie jednostki certyfikujące chcą trzaskać kasę
na wydawaniu certyfikatów osobom, nie ponosząc żadnej odpowiedzialności
(czyli maksimum zysków z minimalnym ryzykiem). Dlaczego więc mam dawać
zarabiać im, skoro mogę dać zarobić sobie, a odpowiedzialność za
wystawienie certyfikatu przenieść na jednostkę certyfikująca???
Ale to jest pomniejszy problem całości.

pozdrawiam,
Przemek O.