Użytkownik "Konrad Anikiel" <a...@g...com> napisał w wiadomości
news:16fb34b3-e040-4f58-970a-

> Wypalanie. Skup się. Bronisz tezy o wypalaniu się pierwiastków
> stopowych podczas spawania. Opowiedz jak spalić chrom w stali 304
> palnikiem gazowym. Tak żeby go się zrobiło w kawałku stali mniej
> procentowo niż było wcześniej. Nie opowiadaj o tym że siarka, że
> fosfor, że tlen, że naprężenia, że cokolwiek. Skup się na chromie.
> Żelazo zostaje a chrom się spala, czyli zamienia się na tlenek,
> ulatniając się i pozostawiając jednorodny materiał, tyle że mniej
> odporny chemicznie, który po pół roku przerdzewieje. Jak to zrobić?
> Potem możesz przejść na nikiel. Masz coś do powiedzenia czy znowu
> zmienisz temat? Jesteś w stanie obronić tezę która poparłeś? Bo tamtem
> geniusz poza tym że go tak "kiedyś uczyli" nie za wiele wie. Równie
> dobrze mogli go nauczyć że diabeł napluł na spoinę...

Stal nierdzewna oprócz chromu i niklu posiada inne dodatki stopowe takie jak
węgiel, krzem, mangan, molibden, miedź, tytan, niob w zalezności od gatunku
stali. Prawie wszystkie te dodatki stopowe (oprócz tytanu i niobu) podczas
spawania w atmosferze utleniającej, utleniają się w dużym stopniu. Tytan
choć sam w sobie jest metalem nierdzewiejącym oraz bardzo odpornym na wysoką
temperaturę oraz głębokie utlenianie to w przypadku kontaktu z azotem jako
jeden z niewielu pierwiastków wchodzi bardzo łatwo z nim w reakcję chemiczną
w stosunkowo niskich temperaturach bo już poniżej 1000stC tworząc azotek
tytanu. Tytan dodawany jest do stali właśnie w celu podwyższenia jej
odporności na korozję i środkowisko morskiej wody. Niestety w przypadku
potraktowania takiej stali palnikiem szlak trafia tytan.

Wracając teraz do poprzednioopisywanych dodatków stopowych oraz tych
nieszczęsnych dodatków jak fosfor, siarka, wodór, tlen, azot itp., których
nie można się pozbyć do końca w procesie metalurgicznym to one także się
wypalają tworząc przeróżne związki gazowe czy też rozpuszczalne w wodzie,
które tworzą w stali pory, stanowiące zalążek korozji.
Nikiel i chrom nie są metalami niekorodującymi. One także korodują tylko, że
ich obrona przed korozją polega na tzw. pasywacji czyli wytwarzaniu cienkiej
powłoki ochronnej tlenków, które zabezpieczają metal przed korozją. Podobnie
także i tytan pokrywa się bardzo cienka warstwą tlenku zabezpieczającego
przed dalszym utlenianiem. Te metale pokrywają się tlenkami chroniącymi
przed korozją tak samo jak glin, miedź czy ołów.
Twój błąd rozumowania polega na tym, że Ty cały czas zakładasz, że chrom i
nikiel to metale same z siebie niekorodujące, które po dodaniu do żelaza
zabezpieczają go przed rdzą i w ogóle ani nie korodują, ani się nie
utleniają. Jest to bardzo błędne rozumowanie. Dowodem na takie rozumowanie
była choćby Twoja propozycja lutowania stali nierdzewnej, które jest bardzo
trudne, a w przypadku niektórych gatunków stali nierdzewnych wręcz
niemożliwe, właśnie ze względu na pokrywanie się tej stali warstewką tlenków
niklu, chromu i tytanu.
Podczas spawania przede wszystkim wypala się żelazo oraz inne dodatki
stopowe i niestopowe. Jednak nikiel i chrom także się wypalają w nieznacznym
stopniu, a ich tlenki zanieczyszczają spoinę. W przypadku spawania
elektrycznego tlenki są rozbijane i usuwane, a samo ich tworzenie jest mocno
ograniczone obecnością gazu osłonowego o tyle podczas spawania palnikiem
tworzą się one cały czas i pozostają w spoinie.
O ile te tlenki niklu, chromu, tytanu na powierzchni stali chronią ją przed
korozją o tyle wewnątrz spoiny powodują mikropęknięcia i porowatość.
Pozostałe dodatki także wprowadzają duże zanieczyszczenie spoiny swoimi
związkami tj. tlenkami, azotkami, siarczkami, węglikami itp. One nie dość,
ze diametralnie zmieniają właściwości wytrzymałościowe spoiny to stanowią
zalążek korozji, która potrafi wniknąć głęboko i strawić nie tylko samą
spoinę ale także i łączone metale, w których nie zaszła reakcja wypalenia
dodatków stopowych.
Tak więc jeszcze raz Ci tłumaczę, że stal nierdzewna nie jest nierdzewana
tylko dlatego, że posiada w swoim składzie nikiel i chrom, ale dlatego jest
nierdzewna, że na powierzchni tej stali chrom, nikiel oraz tytan ulegają
pasywacji czyli utleniają się i wytworzyły warstwę zabezpieczającą przed
korozją. Stal nierdzewną żeby mogła być nierdzewną musi być wyczyszczona z
korozji oraz wszelkich pozostałości spawalniczych tj. tlenków, siarczków,
węglików, następnie wypolerowana i poddana procesowi pasywacji w przeciwnym
wypadku taką stal wpierdzieli rdza i to bardzo szybko. Stal, w której
zostały wypalone dodatki stopowe i niestopowe podczas spawania z dostępem
tlenu czy azotu robią się porowate jak gąbka, a w tych porach znajdują się
zalążki rdzy, które w kontakcie z wodą i tlenem potrafią doprowadzić do
dużej korozji stali nierdzewnej.

To co tutaj napisałem to jest tylko ogólny zarys problemu. W rzeczywistości
te zależności są bardzo złożone i zależą od wielu czynników takich jak skład
stali, rodzaju dodatków, stopnia zanieczyszczenia innymi pierwiastkami,
rodzaju gazu osłonowego używanego podczas spawania w tym przypadku gazu
powstałego ze spalenia acetylenu, który może posiadać właściwości
utleniające, nawęglające, redukujące.
To co pisał Kogutek jest prawdą i widać, że chłopak ma trochę pojęcia w tym
temacie. Zapewne napisał w skrócie o wypalaniu się dodatków stopowych pisząc
ogólnikowo o wszystkich składnikach zarówno tych, które są dodatkami
stopowymi czyli tymi, które dodawane są w sposób celowy do stopu w celu
nadania stali odpowiednich właściwości fizyko-chemicznych jak tych, które
nimi nie są. Ale jednak widać, że wie o czym pisze, choć może nie dla
wszystkich wystarczająco zrozumiale, zwłaszcza tych, którzy mają znikome
pojęcie w tym temacie.
Mnie akurat gdzieś tam po szkolnej drodze przytrafiło się liznąć tematu
metalurgii oraz spawalnictwa na kierunku budowy maszyn, a ponadto mój ojciec
był metalurgiem, z którego dorobku patentowego korzystały huty nie tylko w
byłych krajach RWPG. Lubił dużo opowiadać na ten temat, a w domu posiadał
prawie kompletne laboratorium, gdzie ja jeszcze jako dziecko poznawałem
struktury przeróżnych gatunków stali :)
Choć osobiście moja praca zawodowa nie miała bezpośredniego związku z
metalurgią, a styczność z nią miałem tylko taki, że zajmowałem się
urządzeniami automatyki w hutnictwie także i na stalowni to jednak conieco w
głowie jeszcze pozostaje, żeby zrozumieć procesy zachodzące w stali podczas
jej obróbki.

Kurde, a miałem się nie rozpisywać :D