"marek augustynski" <h...@p...onet.pl> wrote:

>> BTW: Zna ktoś w ogóle miejsce, gdzie fotografie zbierają głównie
>> przemyślane komentarze? :))
>
> Trzebaby się zastanowić czy to w ogóle możliwe.

Możliwe, możliwe - wystarczyłby operator kasujący niewłaściwe
komentarze... (wersja max.: nie operator, a cała komisja... :))




> 1. Portale oferujące możliwość wystawiania i komentowania zdjęć oblegane
> są przez wszystkich, czyli każdy komentuje jak chce i w granicach
> swojej wiedzy&#8230; co jest dobre w gruncie rzeczy.

I wcale im tego nie zabraniam (sobie bym zabronił :) Mam tylko na
myśli komentarze, które można przeklejać pod każde zdjęcie (i niektórzy
na pewno tak robią).




[...]
> Niestety jeśli autor fotografii sam nie przesiedzi setek godzin nad
> sobą jakakolwiek krytyka nie ma sensu.

Bardzo słuszna uwaga! Dodam do niej jednak drobne rozszerzenie -
czasem autora gryzą wątpliwości godzinami, tygodniami zmienia zdanie,
nie potrafi się zdecydować w którą pójść stronę (lub przeciwnie! - z
pełnym przekonaniem miesiącami brnie w jakieś
pomysły/techniki/rozwiązania), a wystarczy nawet szybkie, ale świeże
spojrzenie paru osób o innym podejściu, innym doświadczeniu, kilka słów
komentarza, by sprawa stała się o wiele bardziej jednoznaczna! I wcale
to nie znaczy, że jest koniecznie jednoznaczna po myśli komentujących!
Przeciwnie, po ich wypowiedziach autor może stwierdzić, że tak, że swoim
podejściem wykroczył poza horyzonty komentujących i nie ma już
wątpliwości - miał rację, teraz tylko musi być konsekwentny w tym co robi.
W każdym bądź razie obcy, przemyślany komentarz może wiele wyjaśnić
i zaoszczędzić czasu, niepotrzebnych rozterek, niepewności.

Tu zresztą muszę dodać o czym zapomniałem w poprzednim wpisie: by
ograniczyć też ilość wrzucanych fot, np. 3/dzień; 10/miesiąc :)) - coż
po ograniczeniu komentarzy, skoro portal by zalewało morze badziewia?




> Poza tym styczność z różnymi osobami które w
> przemyślany sposób coś skomentują&#8230; czyli szkoła..

No, Internet nie zabrania kontynuowania starych rozwiązań... :))
Np. relacji uczeń-mistrz. :)) To ja ograniczyłem moje propozycje
wyłącznie do rozwiązań sieciowych.




[...]
> Wracając do Twojego pytania nie ma takiego miejsca jednak czy to
> źle?.. Mi wydaje się, że nie. Bo co znaczy przemyślany komentarz?

Moja definicja P.K.: to komentarz, który powstał po zastanowieniu
się nad widzianym obrazem, powstał w mentalnym związku z nim, zatem już
na zawsze jest związany z komentowanym zdjęciem, stąd "genetyczne
pokrewieństwo" jakie się między nimi zawiązało uniemożliwia jego
przeszczep pod inny obraz.
To trochę maksymalistyczne podejście, ale zarysowuję kierunek.

Aha: może dobrym ułatwieniem do pisania przemyślanych komentarzy
byłby gotowy zestaw pytań (i rubryk/okienek) z typowymi pytaniami, na
jakie zazwyczaj odpowiadają recenzenci: "Co na tak?"; "Co na nie?", itp.
A do tego dodać typowo informatyczny automat
antyspamowy/antyplagiatowy zapobiegający przeklejaniu komentarzy ew. z
drobnymi modyfikacjami... :))



> Przemyśleć to można
> jakąś rozmowę, badania, poszukiwania..

No i przemyśleć można też daną fotografię, zastanowić się jak na
mnie oddziaływuje i dlaczego, co mi się w niej podoba, co drażni, co
możnaby zrobić lepiej lub tylko tak się wydaje. A następnie przelać to
na klawiaturę.




[...]
> Poza tym myślenie jest z reguły niepozorne co czyni je
> niejednokrotnie niezauważalnym. Kogo to interesuje&#8230;

Oj, na pewno by się tacy znaleźli. Widzę raczej inny problem - tempa
naszych czasów (które Inernet jeszcze znakomicie przyspieszył, czyli
jest trucizną zawartą w lekarstwie które zaproponowałem :)) W
uproszczony sposób, za to od lat, mierzy się to, badając jak szybko
ludzie przechodzą na drugą stronę ulicy i jak szybko chodzą po mieście -
dziś już robią to co najmniej dwa razy szybciej niż kiedyś! A w sprawie
namysłu można to obserwować po czytelnictwie książek, których percepcja
wymaga czasu, skupienia, spokojnego zastanowienia. Widzę to po sobie! W
dawnych czasach (letarg prlu) byłem w stanie przeczytać kilkadziesiąt
nowych książek rocznie. W ostatnich czasach umysł nakręcony telewizją "w
poetyce MTV", a przez ostatnich kilkanaście Internetem, nie jest w
stanie skupić się na lekturze książki, która wymaga większego wysiłku!
Widać to po reszcie - większość już niczego nie czyta. Stąd może zresztą
taki sukces fotografii? Ale fakt jest faktem - przy internetowym
hipernadmiarze bodźców nie jesteśmy już w stanie nie tylko czytać
wielkich dzieł myśli ludzkiej, ale nawet zwolnić i zatrzymać się nad
jedną fotografią, a następnie, po przemyśleniu, odpowiednio ja
skomentować. Stąd może warto myśleć o rozwiązniach, które
ponownie spowolnią nasze umysły i pozwolą ilość zastąpić jakością. :)


pozdrawiam

/-/

Mariusz [mr.]

¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨
¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨
ladakhNAwp.pl