On Jul 2, 5:29 pm, A.L. <l...@a...com> wrote:
> On Sat, 02 Jul 2011 13:32:32 +0100, Bronek Kozicki <b...@s...net>
> wrote:
>
>
>
>
>
>
>
>
>
> >On 02/07/2011 13:05, Maciej Sobczak wrote:
> >> On Jul 2, 12:12 pm, Andrzej Jarzabek<a...@g...com>
> >> wrote:
>
> >>>> to nie to. Raczej gdy kto kto przyzwyczai si y w r d ludzi kt rzy
> >>>> nie jedz i nie oddychaj zawi ci do bli niego, to trudno wr ci do
> >>>> polskiej "normalno ci".
>
> >>> To jest w a nie to.
>
> >> To jest akurat znacznie bardziej złożone. Polacy są wszędzie. W każdym
> >> większym mieście za granicą jest cała masa Polaków. I okazuje się, że
> >> zawiść i nierozłącznie skojarzone z nią lanserstwo wśród Polaków
>
> >nie przeczę, z tym że znajomości mogę sobie wybierać. Nie mam takiego
> >wyboru co do urzędników itp. osób z którymi wypada, albo jest korzystne,
> >mieć kontakt.
>
> >Dwa małe przykłady drobnych uprzejmości z ostatniego miesiąca:
> >* fiskus uprzejmie zawiadamia mnie na papierze że być może nadpłaciłem
> >ubezpieczenie społeczne, i załącza formularz do odzyskania nadpłaty
> >* mój przedtawiciel w parlamencie przekazuje mi słowa pod-sekretarza
> >stanu odnośnie planowanych zmian w legislacji dot praw autorskich i
> >podobnych
>
> >oczywiście, dla osób które do mnie pisały to nie jest "uprzejmość", to
> >jest norma. Ale ja wybieram taką normę która mi służy, a nie taką która
> >mnie gnębi.
>
> >> I razem z tą "łatwością" okazuje się też, że te nowe znajomości są
> >> znacznie bardziej powierzchowne. A te bardziej wartościowe są
> >> krótkotrwałe, bo rotacja ludzi za granicą jest większa.
>
> >hm? Przyjaźnię się z sąsiadami, z ludzi z tej samej parafi, ze
> >stowarzyszeń które sobie wybrałem. Tu nie ma dużej rotacji. Niektórzy są
> >Polakami, większość nie jest.
>
> >A pierogi jem u teściowej, albo rodziców, kiedy ich odwiedzam. Przed
> >wyjazdem za granicę to było raz, albo dwa razy na rok, teraz jest raz,
> >albo dwa. Więc pod tym względem więc niewiele się zmieniło.
>
> Takie drobne rzeczy jak ponizej skutecznie mnie zneichecaja. To
> kawalek moich wrazen z jedej z wizyt w Warszawie:
>
> "Sklep. Ursynow. Taki multi-function, jak Pick&Save, Stop&Shop czy
> podobne. Dosyc duzy barak, niespecjalnie estetyczny. Dookola
> "trawniki" zbudowane glownie z uklepanej na cement gliny. Niesmialo
> przebijajaca sie tu i owdzie rozlinnosc to najsilniejsze gatunki:
> pokrzywa i perz. Dzielnie walczace o pierwszenstwo z papierami
> noszonymi wiatrem.
>
> Wewnatrz, mnostwo kas, a jakze. Dwie otwarte. Do kazdej 20 osobowa
> kolejka. Przed kasami przechadzaja sie ochroniarze ze sluchawkami w
> uchach. Jeden ma kamizelke kuloodporna. Nie wiem dlaczego tylko jeden.
> Moze przyszedl w odwiedziny do kolegow
>
> Pytam czy nie mozna otworzyc wiecej kas. Czekamy w kolejce ponad pol
> godziny. TO NIECH PAN SAM SE IDZIE PRACOWAC DO KASY!!! slysze w
> odpowiedzi. Manager dba o reputacje sklepu.
>
> Malzonka chce do ubikacji. Nie ma papieru toaletowego. "Nie ma bo jak
> jest to zaraz ukradna" slysze w odpowiedzi. Malzonka niezadowolona. TO
> CO, JA MAM DLA PANI KUPIC PAPIER TOALETOWY, NIECH SE PANI SAMA KUPI,
> STOI TU NA POLCE!!! Po krotkiej dyskusji, okazuje sie ze jest ubikacja
> z papierem toaletowym. "Tylko dla personelu!" uzyskujemy informacje.
> Awantura wybucha ponownie. W koncu Malzonka macha do mnei zdobytym
> kluczem.
>
> Ochroniarze przygladaja nam sie podejrzliwie i rozmawiaja ze soba
> przez sluchawki. Z ulga wychodzimy... "
>
> Ja od tego sie odzwyczailem. A przyzwyczaic sie byloby bardzo trudno.

Duzo zalezy od umiejetnosci spolecznych, moze warto sprobowac
jakiejs terapii? Mieszkam w Polsce, obok mnie jest kilka duzych
sklepow i kilka malych, czasami chodze do nich na zakupy, czasami
dla przyjemnosci bo sa po drodze do pobliskiego parku, nikt na
mnie nie wrzeszczy, czasami trzeba stac w kolejce, ale gora 5
minut, molde kasjerki sie usmiechaja... Duzo zalezy od nastawienia
do innych ludzi, teraz coraz lepsze sa terapie, szczegolnie grupowe,
polecam bardzo. Opisana przez Pana elementy w powyzszej
sytuacji nigdy w zyciu nie przytrafily mi sie jednoczesnie, osobno
owszem, ale rzadko i to raczej jakies 15-20 lat temu. Problem
lezy zdecydowanei w Pana psychice.

Pozdrawiam