W dniu 2010-10-12 19:26, Marek 'marcus075' Karweta pisze:

>> Zgadza się. Najpierw należy nauczyć się rozpoznawać zbliżanie się do
>> punktu utraty przyczepności i mieć do tego stosowny szacunek.
>
> Em... Ale to chyba zdrowiej będzie robić na jakimś (dużym) placu, a nie na
> drodze, nie? Mnie chodzi właśnie o to, żeby dopaść siakąś szkołę, co mi na
> wielkim placu (bez groźby rozwalenia auta!) pokaże co robić żeby samochodu
> (przede wszystkim) nie wprowadzić w poślizg, a jak już się "uda" ślizgnąć
> to jak na to reagować.

I bardzo dobrze kombinujesz.
Idź do którejś z polecanych szkół.
Tam instruktorzy będą, w takich przypadkach jak Twój, doświadczeni
bardziej niż ktokolwiek tutaj i pokażą Ci co i jak.

Samodzielnie trudne jest nawet znalezienie odpowiedniego miejsca do
ćwiczeń, a zorganizowanie sobie odpowiednich ćwiczeń też nie jest takie
trywialne.
A tak pójdziesz do szkoły i wcale nie za kosmiczne pieniądze dostaniesz
obsługę która wszystko za Ciebie zorganizuje, zrobi i pokaże.

> Nawet jak warunki będą chorobliwie śliskie, IMO
> lepiej uczyć się na jakiejś lodowej masakrze, bo (taki dziwny tok
> rozumowania) jak się w ekstremalnych warunkach nauczę, to w lżejszych
> będzie tylko łatwiej. Chyba, że jestem w błędzie to podwijam ogon i brnę
> dalej przez wątek.

Co do warunków, to akurat lodowa masakra są to proste warunki - właśnie
dlatego dobre do stawiania pierwszych kroków. Wszystko dzieje się tak
powoli, że można łatwo poznawać reakcje samochodu.

Najtrudniej opanować poślizg samochodu na suchym, przyczepnym asfalcie,
bo reakcje samochodu są bardzo szybkie, do tego trudniejsze do
przewidzenia, bo obciążone dodatkowymi efektami które na śliskim
występują w dużo mniejszym stopniu (np. przechyły nadwozia).

O ile opanować poślizg na lodzie jest stosunkowo łatwo, to zrobić to
samo na przyczepnej nawierzchni jest już trudno.