Użytkownik "Michoo" <m...@v...pl> napisał w wiadomości
news:j8n03d$cuv$1@news.onet.pl...
>W dniu 31.10.2011 10:25, Araneus Diadematus pisze:
>> niż 128-160, nastawiam jedynie na najlepszą możliwą kompresję, znaczy
>> się, każę kodekowi przyłożyć się do wykonania zadania. Dobrze zrobione
>> 96 zabrzmi lepiej od badziewnego 192.
> Straszne herezje waść prawisz.

??

> Jedyną wadą VBR jest to, że badziewne odtwarzacze długo go nie
> obsługiwały.

A czy ja mówię, że VBR to coś złego? Po prostu z CBR wyniki moich działań z
plikami są dużo bardziej przewidywalne.

>
> W momencie gdy używasz stałe 128-160 to są 3 możliwości:
> q) fragment dostaje "po dupie" ale zgodziłeś się na to bo nie jest to aż
> tak przeszkadzające aby podnieść rozmiar

Dlatego daję mu najostrzejsze wymagania co do jakości kodowania.
Liczę się z tym, że np. cicha perkusja zostanie "zblachowana", tj. dźwięk
dajmy na to hi-hata zacznie przypominać tłuczenie miotłą po blaszanym dachu,
nagrane na przemielonej ze sto razy kasecie z rozregulowaną głowicą w
magnetofonie.

> w) fragment został skompresowany w sam raz
> e) fragment byłby tak samo dobry przy mniejszym bitrate

Im większa kompresja, tym naturalne, że jakość spada. Możemy nie zauważyć
różnicy, ale gorsze będzie napewno.

>
> Użycie VBR sprawia, że:
> a) masz taką samą jakość przy mniejszym średnim bitrate: q)

I odtwarzacz potrafi dać dupy, jak trafi na jakiś dziki niuans.

> skompresowane tak samo, e) mniejszym bitrate
> b) masz większą jakość przy takim samym średnim bitrate: q) dostało wyższy
> bitrate, a e) niższy

To się robi nazbyt zawiłe, sorry...

> A czasami połączenie a) z b) gdy e) jest zauważalnie więcej niż q)[*] -
> wyższa jakość i niższy rozmiar.

Poległem, wątek mi się rozsypał...

>
>> wnioskuję, że u wielu pokutuje magiczne myślenie - jak dam kompresję
>> 320,
> Często wynika z tego, że ktoś robi 320 z 128.

To ciut inaczej słychać... Ale tak, robią w ten sposób.

>> Jak polecę na miasto ze słuchawkami, to nie ma sensu dawać więcej,
>> niuanse zginą w hałasie otoczenia.
> Zainwestuj w słuchawki. Choćby Koss dokanałowe to usłyszysz różnicę. (Ja

Tak, sorry, ale ja szanuje swój słuch, to moje narzędzie pracy (to prawda,
aktualnie nie wykorzystane, ale...) i nie zamierzam go niszczyć w ten sposób
:P Poza tym, szanuję też innych w autobusie i nie katuję ich badziewiem,
którego mogą sobie nie życzyć słuchać (b. częsty obrazek). Ja słyszę różnicę
i na tym, co mam, ale nie przywiązuję uwagi do rozkminiania widma sygnału,
gdy np. autobusem jadę. Ja po prostu cieszę się słuchaną muzyką. To ma grać,
ma być słychać co jest do usłyszenia przewidziane.

> też używałem kiedyś muzykę w 96kbps, bo nie było słychać różnicy, ale jak
> zainwestowałem w słuchawki to nagle i 250 się zrobiło mało.)

Jak wspominałem, IMHO więcej się zyska ustawiając jakość kodowania, niż
szybkość (oczywiście, bez przesady), a także wybierając właściwy kodek. Już
pisałem, dlaczego wolę (nawet 10 i więcej razy) dłużej czekać na porządne
wyniki, niż chwilę na gówniane. (np. Lame vs Xing (ten z Audiocatalyst-a))
96...128...256... Wolę WAV, ale "dopasowuję się" do gorszej jakości. Nie
cyzeluję top-end za wszelką cenę, to chore i bezsensowne. Jednak bardzo dużo
utworów MP3 wyleciało ode mnie nawet za taki błąd w kodowaniu, jak cichy
trzask na głośniejszym dźwięku...

>
> Btw - proponuję przyjrzeć się "Conquest of Paradise" Vangelisa - dużo

Mam, chyba jeszcze kwasi mi się w czeluściach "zerżnięty" od znajomego
obrazek ISO z zawartością CD-AUDIO :) Obrobię go sobie, jak miejsca na dysku
i czasu, oraz chęci styknie... akurat OIDP właśnie ten album... Na pewno mam
teledysk.

> różnych instrumentów, zmienna głośność - tu naprawdę encoder musi się
> postarać.


Raczej muzyka poważna obnaży niedoskonałości kodera, zwłaszcza w partiach
cichych i spokojnych, gdzie nie bardzo jest co maskować. A w dynamicznych,
koder musi uważać, by nie "przemaskować" (mocno niesympatyczna cecha,
popularna w pseudomuzyce rozrywkowej sprzed 5-6 lat zwłaszcza). LAME mi
jeszcze tego ie zrobił, natomiast poległ na kompie z prockiem dwurdzeniowym
:P
Ja czasem bawię się, że biorę sobie "na tapetę" jakiś utwór z sieci,
słuchawki na uszy, głos forte (ale bez przeginania) i jadę, wyliczając
wszelkie usłyszane wady kodowania. Jeszcze chyba nie spotkałem utworu, ktry
by ich nie miał. Najbardziej słyszalnym błędem jest efekt, który nazywam
roboczo efektem "zespołu tourette'a".
Co do słuchawek niższej/wyższej klasy - najpierw zadbam o jakość źródła,
inaczej sens zastosowania lepszych przetworników uważam za wątpliwy...
(oczywiście, nie znaczy to, ze byle badziewie znajdzie zastosowanie). Ale to
później, na razie mnie nie stać :)
Słuchawki...podawałem?... Philips SHP1900, znaleźne, nikt się nie
przyznał... Najważniejsze, że nie gniotą mi uszu (choć szczytem wygody nie
są), jak walkmanówki douszne. I nie syfią dźwiękiem do otoczenia, jak mam na
głowie, to otoczenie nie słyszy.
Gdy będę mieć kasę, z której będę mógł wyskoczyć, to z pewnością wybiorę coś
dobrego. Ale mój słuch wychwyca, z tego co zauważyłem, INNE rzeczy z
dźwięku, niż u "szarego Kowalskiego". I jeszcze parę innych spraw... ale
innym razem o tym.

--
Alanné mba yi woma... wé :) (...)
Né ma ka ni kaso, Né ma pané ka, (...)
We ya senga wé, Has wéhé... :))
(C) Wes Madiko - Alane