"XX YY" <j...@u...at> napisał:

>[...]
>> Dlatego, że ustawianie ostrości na silnie powiększonym obrazie ma sens
>> tylko
>> pzry statycznych motywach, najlepiej z użyciem statywu. Przy ruchomych
>> motywach gdy powiększysz obraz by ustawić ostrość - tracisz kontroolę nad
>> kadrem, gdy wyjdziesz z powiekszenia i skorygujesz kadr - motyw może Ci
>> uciec z głębi ostrości.
>
>ale jest rozwiazanie panasonica , ktore ten problem w duzym stopniu
>rpzwiozuje.
>lupka ukazuje sie tylko w srodku wyswietlacza , czyli kadr sie nie
>zmienia a tylko jego srodkowa czesc ulega powiekszeniu - jak dawniej w
>dalmierzach. To wystarcza do nastawienia ostrosci , z tym ze zgoda -
>takie ostrzenie nie jest szybkie .

Znam to rozwiązanie z DMC-FZ-50 - i nie jestem nim zachwycony. Po włączeniu
powiększenia widzisz powiększony środek kadru i niepowiększone to, co jest
blisko jego krawędzi. Nie widzisz tego, co nie załapało się w powiększonym
fragmencie, a jest na tyle blisko środka, że zostaje zasłonięte przez
powiększony fragment. Poza tym nie zawsze chcę mieć ostrość w środku kadru -
a jeśli chcę ustawić ostrość w mocnym punkcie kadru to wypada on na ekranie
akurat w rejonie krawędzi powiększonego środka.
W sumie jakimś rozwiązaniem jest to, co stosowała Minolta w modelu A2 - po
włączeniu lupki widzę powiększony fragment kadru (z możliwością przesunięcia
kursorem obszaru powiększanego w dowolne miejsce kadru) do momentu
wciśnięcia do połowy spustu migawki - wtedy wraca mi na ekran cały kadr.
Jeśli chcę wrócic do powiększenia - wystarczy zwolnić spust migawki i znów
wraca powiększony fragment (oczywiście rejon, w który uprzednio przesunięto
powiększenie).


--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)