W dniu 2013-03-18 11:52, mt pisze:
>> 1. RAW + XML daje mi zdjęcie o skorygowanej ekspozycji, kontrastach,
>> kolorach, może drobny retusz. I koniec na tym. Dalej tylko mogę
>> wydrukować zdjęcie.
>
> Nie, jak już dobierzesz parametry wołania, to w takim acr klikasz 'done'
> czy jak to się tam nazywa i... tadam... otwiera Ci się bitmapa w PS,
> gdzie możesz wykonywać dalsze operacje, cuda jakieś, nie?

Owszem cuda, bo ja muszę klikać "open image"w tym celu a nie "done",
gdyż "done" generuje jedynie plik XMP i w cholerę zamyka obrazek,
czarodzieju :-D (z sympatią to mówię - bez złośliwości)

A tak przy okazji - może komuś się przyda ta informacja. kiedyś
walczyłem z zapisaniem i konfiguracji tego modułu (DPI, ilość bitów
itp). Przycisk "done" robi również za "save module settings", co nie
jest oczywiste. Więc trzeba otworzyć obrazek, ustawić wszystko - nawet
nie dokonując zmian w tym obrazku - zamknąć go poprzez "done", otworzyć
ponownie i dopiero od tego momentu pracować.

A teraz magu wciśnij Ctrl+S w PS i spróbuj to zapisać jako ARW np :-)
Powodzenia :->

To co zrobiłeś, to jest przejście z do poziomu nie RAWowej bitmapy o
czym w kółko piszę. Od chwili kliknięcia "open image" przechodzisz
poziom wyżej: czyli na poziom, o którym piszę w niniejszym wątku i
próbuję przekazać, że dopiero od tego momentu można dokonać wiele
przekształceń niedostępnych dla RAW.

>> Co jeszcze? A no to, że JPGi są zdecydowanie mniejsze. Pobranie z
>> aparatu 100 plików po 24MB zajmuje duże więcej czasu niż po 6MB.
>> Otwieranie ogromnych RAWów nawet do podglądu to 2-3s na każdy a JPG
>> widoczne są natychmiast.
>
> Rozumiem, że jeszcze nie odkryłeś w swoim aparacie opcji raw + jpg?

Nie, nie odkryłem czegoś innego: korzyści z poniższej operacji:

1. Konieczności ściągnięcia plików JPG + dodatkowo RAW.
2. Wywalenia z dysku RAW jako niepotrzebnych dla zdjęć rodzinnych jakich
większość robię

Nie rozumiem czemu forsujesz te RAWy? Przecież nie wszędzie one
uzasadnienie egzystencji.

>
> Bzdura, przejście z rawa na jpg jest trywialne,

Ale zajmuje godzinę. Trybem wsadowym nie będę ich przetwarzał bo to
bzdura (jak pisałem). Nad każdym zdjęciem "rodzinnym" nie chce mi się
ślęczeć skoro i tak zdecydowana większość JPG nie wymaga korekt. Po co
mam sobie życie utrudniać?

Właśnie policzyłem zdjęcia z placu zabaw dla dzieci (obiekt kryty, lampa
błyskowa). Zrobiłem ich 81. Zaledwie 5 wymagało rozjaśnienia cieni.
Korekta wyglądała tak: Enter na fotce (0 sekund), Ctrl + D (develop
mode), suwak ma shadows w górę, Ctrl + S by zapisać (z możliwością
wycofania zmian w przyszłości), Ctrl + P by drukować. Amen.

W Twoim wariancie musiałbym otworzyć ARW (3 sekundy * 81 fotek),
dodatkowo zakłada redukcji szumów i regulacja oddzielnie dla każdego ISO
(10s * 81 fotek), korekta albo i nie cieni. Wychodzi mi 18 minut straty
i zero korzyści.

> w drugą stronę nie
> bardzo (znaczy możliwe, ale bez sensu).

Akademickie rozważania byłyby to :-)

> Nie neguję fotografowania w jpg, ale skazywanie się na ten format z
> założeniem i tak późniejszej obróbki w wołarce jest trochę bez sensu.
>

Praktyka życiowa. Czy jeśli masz dzieciaki lub imprezujesz, to włączasz
RAW przy takich fotkach?

Ja tak robiłem na początku kiedy ekscytowałem się sprzętem i poznawałem
jego możliwości, zalety/wady różnych trybów i formatów itp. Z czasem
ograniczyłem tryb RAW do zdjęć studyjnych (amatorsko - lubię tą zabawę),
portrety w plenerze itp - wtedy doszlifowuję każdy detal. Fotki
portretowe w plenerze też uzasadniają RAW. Być może jeszcze w jakiejś
okoliczności tak postąpiłem. Ale stanowczo odpuściłem sobie RAWy w
jakichkolwiek innych okolicznościach.

--
Pozdrawiam
Marek