>>>> Jak to czytam odkrywam jak życie może być dla niektórych smutne.
>>> Śmieszny jesteś,
>> Chciałbyś.

> To nie ja zacząłem pierwszą wiadomością, ale widzę jak zostałeś oceniony.
> Trochę smutne, że przez pryzmat ostrości i pikselków, ale z drugiej strony
> po prostu nie przełożyło się to na Twoje mniemanie o sobie.

Zrób coś dla mnie. Spróbuj wyobrazić sobie, że pomimo faktu, że chcę zebrać
taką grupę i wraz z drugą osobą chcę ich czegoś nauczyć nie mam wygórowanego
mniemania o sobie. Czy możesz to zrobić? Czy jest to możliwe?


>>> wpadasz na grupę z jakąś komercyjną ofertą i stekiem ogólników mając się
>>> za niewiadomo kogo.
>> To Ty uważasz, że ja się mam za niewiadomo kogo.

> Wybacz, ale piszesz, że robisz kurs, że chcesz uczniów i robić jakieś wow.
> Nie przeczę, że wiele wiesz, że masz wiedzę i czasem ciekawe podejście,
> czasem jednak zupełnie nietrafione. Z tą małpą podobnie popisałeś się jak
> panna z genitaliami na krzyżu - wielu uznało to za niesmaczne po prostu.

Skąd ta małpa?:) Popatrz. Pokazałem ją pół roku temu i ciągle ktoś mi to
wyciąga. Czy wiesz jaki to jest komplement dla mnie? OGROMNY. I powiem Ci,
że tego się mogę jedynie bać. Swojego własnego zachwytu. Nie jakichś moich
nietrafionych konceptów, głupoty… to wszystko można jakoś kontrolować. Ale
jak wiesz, że zrobiłeś coś co wryło się ludziom w mózg, nawet na pół roku,
masz coś co daje Ci nad nimi przewagę. I to jest dla mnie straszne akurat.
Co z tego, że ktoś twierdzi o mnie coś tam? To są pierdoły bez znaczenia.
Pogadam sobie np. z Tobą próbując Cię przekonać, że nie jestem w sobie
zadufany, a wręcz mam wiele kompleksów. I nawet jeśli będziesz twierdził
inaczej co z tego. I tak obaj zapomnimy o tej pogadance tak szybko jak ją
rozpoczęliśmy… czy tam ja ją rozpoczłąłem;)

A małpę zrobiłem już porządnie, na kliszy… nie jest porządna z powodu medium
ale chciałem jakoś zbliżyć się do fotografii więźniów Auschwitz i tak mi
pasowało. Po cichu wrzucę kiedyś zamiast tej co jest;)


>>> Nawet na kilka ironicznych pytań nie potrafisz odpowiedzieć i się
wybronić.
> > Z czego się mam wybraniać?

> Zadałem Ci kilka pytań, czasem ironicznych, bo taki już jestem, nawet nie
> zacytowałeś.

Cała tamta wypowiedź ociekała ironią. Ciężko się coś takiego czyta.
Proponuję abyś wrócił się do tamtego tekstu. Ja tak z ludźmi nie rozmawiam.
Przykro mi. Jeśli według Ciebie jest to efektem mojej „wyższości” przykro
mi
tym bardziej.
Musisz zrozumieć, że to moje przedsięwzięcie. Ja decyduję, jak, gdzie i
kiedy. I to ja decyduję kiedy jest moment, aby rozmawiać o programie. Nie
sądzę aby jego upublicznienie w tym momencie zmieniło nastawienie większości
w tej dyskusji. Trzeba się wygadać, wystrzelać, na oślep. I na tym również
polega moje wyczucie, że mam tego świadomość. A ktoś znowu może mi
powiedzieć za cóż ja się to mam. Rozumiesz? Nie jest tak łatwo jak się
wydaje. To jest pole bitwy. A ja w nie wlazłem, puściłem gaz, a teraz idę
okopami;)

Pozdrawiam
Marek

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/