W dniu 2022-04-13 o 01:33, Marcin Debowski pisze:
> On 2022-04-12, WM <c...@p...onet.pl> wrote:
>> W dniu 2022-04-12 o 05:03, Marcin Debowski pisze:
>>> On 2022-04-08, WM <c...@p...onet.pl> wrote:
>>>> W dniu 2022-04-08 o 01:50, Marcin Debowski pisze:
>>>>> On 2022-04-07, WM <c...@p...onet.pl> wrote:
>>>>>>
>>>>>> Skóra, która służyła dawniej za okładkę księgi, była tym specyfikiem
>>>>>> zmiękczana.
>>>>>> Album graecum to wysuszone i zbielałe odchody psa karmionego kośćmi.
>>>>>> Po zmieszaniu z miodem używano tego jako cenione lekarstwo na gardło.
>>>>>> https://en.wikipedia.org/wiki/Album_graecum
>>>>>
>>>>> Tu więcej: https://recipes.hypotheses.org/17595
>>>>
>>>> Ciekawe, dziękuję za namiar.
>>>>
>>>>>
>>>>> Ale, dlaczego akurat na okładki książek i jak miałoby to zmiękczać skórę?
>>>>>
>>>>
>>>> Znalazłem opis takiego zmiękczania safianu w książce z 1770 roku.
>>>> Autorem jest: Lalande, Joseph Jérôme Le Français de (1732-1807).
>>>> Przetłumaczono jego dzieło na język polski, pod nazwą:
>>>> "Sposob Wyprawiania Szafianow czyli Sztuka Szafiannika"
>>>> Książkę można bez problemu ściągnąć z internetu i przeczytać.
>>>> https://polona.pl/item/sposob-wyprawiania-szafianow-
czyli-sztuka-szafiannika-w-jezyku-francuskim-przez-p
ana-de,NzQ4NjU0MzA/2/#info:metadata
>>>>
>>>> Nie trzeba nawet ściągać z Internetu całego dzieła.
>>>> Stosowny opis procesu jest na stronie 11.
>>>> Osoby zbyt wrażliwe, albo będące w trakcie posiłku, nie powinny tu
>>>> zaglądać ;)
>>>> https://polona.pl/item/sposob-wyprawiania-szafianow-
czyli-sztuka-szafiannika-w-jezyku-francuskim-przez-p
ana-de,NzQ4NjU0MzA/12/#item
>>>
>>> Fajnie się to w sumie czyta :)
>>>
>> Dawniej było w modzie czytanie fragmentów książek na głos dla większego
>> audytorium.
>> Pisarze starali się zachować formę spójnej i zajmującej opowieści.
>> Organizowano wieczorki w stylu znanym później z "Piwnicy pod Baranami".
>> https://youtu.be/cC4DnNF1Abs
>
> W Sposobie Wyprawiania podoba mi dzisiejszy kontrast pomiędzy formą,
> która zapewne ówcześnie była poprawnym językiem technicznym, a
> obecnością wyrazów, które dzisiaj bardziej pasują do języka potocznego,
> jeśli nie wręcz jego części nieco wulgarnej. Np. ten tam wszechobecny
> "gnoy". Teraz, w podobnym tekscie pisano by pewnie o ekskrementach.
>
> Albo: "skory kładą się w psi gnoy [..] rozciera i rozwalnia rękami; w to
> wkłada się skory, miesza się ie w tym gnoiu przez kilka minut.."
>
> Ten gnój brzmi współcześnie omalże sarkastycznie, "patrzcie jaka k@#@$&
> rewelacyjna metoda, muszę mieszać rękoma w kupie."
>
Jestem emerytem i czasu mi nie brakuje.
Czasem dla rozrywki tropię różne ciekawostki w starych książkach i
czasopismach.
Wańkowicz mnie do tego zainspirował swoją książką "Karafka La Fontaine'a".
Pamiętam, że podobne zbiory miał mój dziadek.
Moda na kolekcjonowanie osobliwości jest bardzo stara i przybierała
kiedyś ciekawe formy.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kunstkamera

Trafiłem kiedyś na archiwalną informację o tym, że w mieście pojawi się
niebawem "powrozobiegunka".
Brzmiało to jak nazwa choroby, dyzenterii wychodzącej z człowieka niczym
powróz :)
Nic z tych rzeczy, można sprawdzić w starym słowniku, że
"powrozobiegunka" to kobieta tańcząca na linie".


WM