>> Dlugo mozna dzielic pixel na czworo, ale kto sie tak naprawde na tym zna?
>> Paru swirow? I tak polowie z nich tylko sie wydaje, ze sie znaja ;)

> Do której grupy się zaliczasz? ;)

Ja poprawiam po tych co sie znaja ;)

> A swoją drogą, to jak wcześniej się dało, skoro teraz się nie da? Przecież
> i ścianki do MF cyfrowego parę lat temu miały mniej mpx niż obecne
> lustrzanki entry level. Pomijam kwestię optyki, bo tu można podpiąć pod
> amatorską puszkę dobre szkło.
> A i zdjęć z analogowego 135 też przecież nie da się w nieskończoność
> rozdymać. Powiększenie 50x70 to bardzo duże powiększenie. Prawdopodobnie
> wyłazi już ziarno, czy inne niedoskonałości kliszy. I nie daj boże, jak
> się jakaś ryska znajdzie. Nie znam się na technikach ciemniowych, ale
> zdaje mi się, że jedyny sposób na poradzenie sobie z ryskami i ziarnem
> przy tak dużych formatach z kliszy (czy to 135, czy MF) to celowe
> niedoostrzenie obrazu z rzutnika. Czyli tracimy te magiczne tryliony
> pikseli, które ma dawać foto analogowa. No chyba, że są jeszcze inne
> techniki na radzenie sobie z tym problemem?


Dawniej po prostu robiono kalendarze srednim badz wielkim formatem -
nikt sie nie wydurnial z malym obrazkiem bo nikt by tego nie kupil.
Potem skaner bebnowy na mokro i zaden problem rys nie istnieje
(chyba ze od gwozdzia ;))

Teraz wszyscy znaja sie na wszystkim, a co drugi to Fotograf.
Efekty tego widac, sluchac i czuc ;)

q