de Fresz napisał(a):
>
> Zgadza się. Ale nie zapominaj, że nie samymi łukami Mongołowie walczyli.
> Tak więc dalej będę się upierał, że był to jeden z elementów, ale nie
> najważniejszy. Inaczej - gdyby dać takie same doskonałe łuki Polakom
> (załóżmy, że potrafili by się nimi posługiwać), to sam ten fakt
> wpłynąłby nieznacznie, jeśli wogóle na losy starć z Mongołami.

Polacy korzystali w późniejszych latach z tej broni. Zresztą jazda
strzelcza z kuszami była wykorzystaniem tej taktyki. W czasach
Grunwaldu, na jednego kopijnika przypadało z 3 jeźdzców z kuszami jako
osłona. To była podstawowa jednostka chorągwii, jedna kopia.
Strzelanie z łuków konno praktykowali jeszcze lisowczycy, czyli to
pierwsza połowa XVII w. Łuk miał tę przewagę nad innymi broniami, że był
dość szybkostrzelny.
Co do samego łuku kompozytowego. Była to zaawansowana broń o dalekim
zasięgu. Dobry łuk pozwalał posłać strzałę na 500 metrów. Konni
oczywiście mieli mniejszy zasięg, mniej stabilne podłoże powodowało, że
jednak nie można było strzelać tak daleko.
Łuk był podstawowym uzbrojeniem mongołów, a w zasadzie ludów stepowych.
Lekka jazda, manewrowa. To była podstawa siły ich wojsk.

wer