W dniu 2011-01-11 22:40, dominik pisze:

>> Ciągle lustrzanka, ale... zazwyczaj z mniejszym i/lub ciemniejszym
>> wizjerem niż w dawnych lustrzankach analogowych. Pierwszy regres w
>> możliwościach ostrzenia ręcznego nastąpił jeszcze w czasach lustrzanek
>> analogowych wraz z wprowadzeniem AF. Trzeba było zastosować w układzie
>> optycznym lustro półprzepuszczalne na którym następował podział światła
>> między matówkę a czujniki AF. Oznaczało to ciemniejszy (lub mniejszy
>
> I to jest jakieś 1/3 EV mniej, a może nawet mniej jeszcze, bo tylko
> kawałek jest półprzepuszczalny.
>
Tylko kawałek? Zawsze mi się wydawało, ze całe. Gdyby był to kawałek -
krawędzie obszaru półprzepuszczalnego byłyby zauważalne (wprawdzie
nieostro, ale jednak) na matówce. I czy tylko 1/3EV mam wątpliwości - to
by oznaczało, ze niewiele światła dotrze do czujników AF i jego
skuteczność przy kiepskim świetle będzie marna.

>
>> obraz można rozjaśnić zmniejszając powiększenie wizjera) obraz w wizjerze.
>
> Tu dyskutowałbym co jest lepsze do precyzyjnego ostrzenia. Wiele osób
> dokłada sobie do aparatu powiększadełko i są zadowoleni. Osobiście mam dwa
> aparaty fx i dx - oba z takim samym wielkościowo wizjerem i ciemność
> prawie że nie doskwiera (raz się zdarzyło!)! :)
>
Można się zastanawiać - sam też mam muszlę powiększającą - ale praw
fizyki się nie oszuka. Jeśli obraz tej samej matówki powiększymy -
będzie on ciemniejszy.

>
>> Tym ciemniejszy, im lepszą skutecznosć AF w kiepskich warunkach
>> oświetleniowych chciał konstruktor osiągnąć.
>
> Szkoda, że to nie jest tak fajnie wymienne jak matówka. Lustro do AF w
> świetle -2EV, -3EV itd. :)
>
Albo lustro z regulowana przepuszczalnością? Może kiedyś coś takiego
wykombinują. Obawiam się jednak, że mogą nie zdążyć pzred wyparciem
lustrzanek przez evile.

>
>> Do tego dążenie do szybkiego
>> AF wymusiło zmiany w konstrukcji obiektywów - trzeba było zminimalizować
>> ruchy mechaniczne co oznaczało mniejsze skoki pierścienia ostrzenia oraz
>> zmniejszać opory co z kolei oznaczało wzrost luzów konstrukcyjnych
>> pogarszający komfort ostrzenia manualnego.
>
> Ciągle brakuje konstrukcji, które mogłyby wybierać same ile mają się
> wysunąć w obrót, ale technicznie by się tak na pewno dało. Tylko po co
> znów, skoro w większości wizjerów tej ostrości i tak nie widać.
>
Technicznie by się dało - ale to wzrost komplikacji konstrukcji,
kosztów, ciężaru, pogorszenie niezawodności. Dużo prostsze jest
wstawienie sprzęgła odłączającego pierścienie ostrości od mechanizmu
poruszającego optyką na czas ostrzenia - które to sprzęgło też nei
często jest stosowane.

>
>> W tym samym czasie zaczęło się
>> też odchodzenie od jasnych obiektywów stałoogniskowych na rzecz znacznie
>> ciemniejszych zoomów (gdzie te czasy, kiedy obiektyw o jasności 2.8
>> uważało się za ciemny...).
>
> Duża jasność obiektywu jest w ogóle pojęciem bardzo względnym, w stosunku
> do ogniskowej i wielkości materiału światłoczułego. Dodatkowo doszedł ten
> stopień związany z zmiennością ogniskowej. Pojęcie jest wobec tego bardzo
> relatywne :)
> Fakty są natomiast takie, że zakres ogniskowych rośnie w zoomach. Światło
> powoli również. W górę też idzie MTF (szczególnie w szerokim kącie).
> Wychodzą też całkiem jasne szkiełka, choćby plotkowany pentax 135/1.8 :)
>
światło rośnie, bo nastąpił postęp w metodach projektowania i
materiałąch konstrukcyjnych i obecnie da sie juz konstruować w mairę
jasne zoomy z a w miarę umiarkowane pieniądze. Ale w latach 80-tych i
90-tych gdy zoomy wypierały obiektywy stałoogniskowe skonstruowanie
jsanego zooma byłopoważnym wyzwaniem. A jeszcze i teraz kitowe zoomy to
najczęściej jasność 3.5-5.6 - w czasach lustzranek manualnych do
lustrzanek dokładano najczęściej standardy 50mm o jasności 1.7-2.

>
>> Trzeba było zrezygnować z mikrorastra i klinów
>> które nie sprawdzały się z ciemnymi obiektywami.
>
> Ponoć też sam AF miał coś do czynienia. Nie jestem tu pewien do końca, ale
> chyba chodziło o pomiar światła + nierównomierność spowodowana odcinaniem
> tego światła.
> Ale nic - mam taką matówkę i jest ok :)
>
>
>> W momencie wejścia lustrzanek cyfrowych APSC doszło do tego zmniejszenie
>> rozmiarów matówki (mniejsza matryca obrazowa oznacza również mniejszą
>> matówkę) - a więc znów obraz na matówce musiał być mniejszy albo
>> ciemniejszy.
>
> Tylko pentax nie ma 35mm :/ Szkoda, bo coś ostatnio stagnacja w segmencie.

Co rozumiesz pod pojęciem, ze nie ma 35mm? Chodzi Ci o obiektyw
stałoogniskowy o takiej jasności? Jeśli tak, to ma - tańszą wersję zwykłą:
http://www.pentaximaging.com/camera-lenses/smc_PENTA
X_DA_L_35mm_F2.4_AL/
i droższą wersje makro:
http://www.pentaximaging.com/camera-lenses/smc_PENTA
X_DA_35mm_F2.8_Macro_Limited/
Była jeszcze trzecia wersja - pełnoklatkowa -
http://www.bdimitrov.de/kmp/lenses/primes/wide-angle
/FA35f2.html ale od
kilku lat nie jest produkowana.

> Póki co biorąc wszelkie powyższe pod uwagę nie dziwię się sony, że
> eksperymentują z SLT.
> Póki co komu zależy na wizjerze to po pierwsze wybierze system z 24x36.
> Nawet stary canon 5D ma lepszy ten wizjer od najlepszych aparatów z APS-C.
> Za niewielkie pieniądze A850 ma ten wizjer rewelacyjny.
>
Nie każdy chce mieć full-frame. Matryce APSC osiągnęły już taki poziom
doskonałości, że przewaga FF pod względem dynamiki obrazu przewaga FF
staje się iluzoryczna. A mniejsza matryca to mniejsze rozmiary, ciężar i
cena - zarówno samego korpusu, jak i co chyba nawet ważniejsze - optyki.
Ja np. przywiązuję duzą wagę do wizjera, ale wcale FF nie pragnę - i
sądzę, ze nie jestem jedynym z takimi poglądami.

>
>> Jasnosć obrazu można zwiększyć zmieniająć strukturę matówki,
>> ale... okazuje się, że efektem ubocznym takiej jest dalsze utrudnienie
>> ostrzenia:-(
>
> Matówkę na szczęście można sobie wymienić stosunkowo łatwo :)
>
I niektórzy tak robią.


--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)