Niby banalna konstrukcja, zaledwie kilka elementów, a czegoś nie rozumiem...

Mianowicie na większości schematów mamy do czynienia z następującym
układem. Z jednej strony pomiędzy plusem zasilania i masą mamy dwa
tranzystory, np. MOSFETY P i N połączone drenami. Jednocześnie otwarty
jest tylko jeden tranzystor, a więc na drenie mamy albo potencjał masy,
albo plusa.

Z drugiej strony dwa kondensatory połączone szeregowo, również wpięte
między plus i masę. No właśnie - dlaczego dwa szeregowe C? Nie
wystarczyłby jeden? Na drenach tranzystorów mamy plus - przez obciążenie
do kondensatora płynie prąd ładowania. Potem następuje zmiana, i
kondensator się rozładowuje przez obciążenie do potencjału masy.

Co poprawia powszechnie stosowane rozwiązanie z dwoma kondensatorami?