W dniu 4/22/2010 2:57 PM, Marcin Debowski pisze:
> On 2010-04-22, J.<j...@i...pl> wrote:

>> ... Efekt o którym piszesz to złudzenie optyczne -dotyczy też księżyca
>> nisko and horyzontem. Rozmiary kątowe są takie same jak kiedy stoi wyżej [co
> Ja sobie nawet taką interpretację wygóglałem, ale prawdę mówiąc nadal
> nie chce mi się wierzyć. Trochę zbyt duże to złudzenie i dlaczego
> miałoby tak spektakularnbie dotyczyć głównie ciał niebieskich?

Człowiek postrzega wielkość przedmiotów a nie ich rozmiary kątowe. Jeśli
postawisz słonia i figurkę słonia w takich odległościach że ich rozmiary
kątowe będą takie same to w dalszym ciągu będziesz "widział" że słoń
jest duży, tyle że daleko, a figurka mała bo blisko - no chyba że
popatrzysz jednym okiem, np. "okiem" aparatu fotograficznego ;-)

W przypadku ciał niebieskich nie można wzrokowo określić odległości w
jakiej się znajdują, ani stereoskopowo ani przez efekt zamglenia, więc
mózg nie może właściwie określić wielkości "bezwzględnej" i przedstawia
różne interpretacje w zależności od otoczenia.

Gdy słońce świeci wysoko i możesz je zasłonić wyciągniętym palcem mózg
interpretuje je jako "małe" ale gdy wieczorem porównuje je z wieżą
kościoła gdzieś na horyzoncie to określa je jako "olbrzymie", tyle tylko
że dalej możesz je tym samym palcem zakryć :-)

Z pozdrowieniami
Dariusz Zygmunt

do góry

Dariusz Zygmunt wrote:
> W dniu 4/22/2010 2:57 PM, Marcin Debowski pisze:
>> On 2010-04-22, J.<j...@i...pl> wrote:
>
>>> ... Efekt o którym piszesz to złudzenie optyczne -dotyczy też księżyca
>>> nisko and horyzontem. Rozmiary kątowe są takie same jak kiedy stoi
>>> wyżej [co
>> Ja sobie nawet taką interpretację wygóglałem, ale prawdę mówiąc nadal
>> nie chce mi się wierzyć. Trochę zbyt duże to złudzenie i dlaczego
>> miałoby tak spektakularnbie dotyczyć głównie ciał niebieskich?
>
> Człowiek postrzega wielkość przedmiotów a nie ich rozmiary kątowe. Jeśli
> postawisz słonia i figurkę słonia w takich odległościach że ich rozmiary
> kątowe będą takie same to w dalszym ciągu będziesz "widział" że słoń
> jest duży, tyle że daleko, a figurka mała bo blisko - no chyba że
> popatrzysz jednym okiem, np. "okiem" aparatu fotograficznego ;-)
>
> W przypadku ciał niebieskich nie można wzrokowo określić odległości w
> jakiej się znajdują, ani stereoskopowo ani przez efekt zamglenia, więc
> mózg nie może właściwie określić wielkości "bezwzględnej" i przedstawia
> różne interpretacje w zależności od otoczenia.
>
> Gdy słońce świeci wysoko i możesz je zasłonić wyciągniętym palcem mózg
> interpretuje je jako "małe" ale gdy wieczorem porównuje je z wieżą
> kościoła gdzieś na horyzoncie to określa je jako "olbrzymie", tyle tylko
> że dalej możesz je tym samym palcem zakryć :-)

Aż poszukam filmu, który kiedyś popełniłem w Tunezji, wschód księżyca.
Na filmie było widać, że księżyc wychodząc z wody coraz bardziej się
zmniejsza.

wer

do góry

>> http://web.mac.com/diegolopezcalvin/solarigrafia.com
/Galer%C3%ADa.html
>> Adameck
>
> To jakas amatorszczyzna - cyfra mozna robic to samo szybciej i taniej!
>

Celnie :)

Kiedyś tu był plebiscyt "co może analog a cyfra nie" czy jakoś tak
i ja postawiłem na takie zdjęcia.

--
Pozdrawiam
JD

do góry

PS A poza tym jakim prawem ten link znalazł sie na tej grupie?? /oburzenie/
:D
> --
> Pozdrawiam
> JD

do góry

J. pisze:

>
> Pudło! Efekt o którym piszesz to złudzenie optyczne -dotyczy też księżyca
> nisko and horyzontem. Rozmiary kątowe są takie same jak kiedy stoi wyżej [co
> widać własnie na fotkach], tylko nasz mózg inaczej traktuje obiekty na tle
> horyzontu/ziemi niż te na tle nieba bez zadnych struktur krajobrazu.
> Nie wiem dlaczego, ale może to atawizm z epoki jaskiniowej. W końcu to co
> mogło człowieka czy hominida zeżreć, przeważnie biegało po ziemi lub siedziało
> na gałęzi, a nie fruwało w powietrzu ;-)
> Ciekawe, jak te rzeczy widzą np. u susły itp. stepowe gryzonie -wzrokowcy, co
> nigdy nie kopią nor w zaroślach ani nawet pod drzewami, bo zaburza im to
> obronę przeciwlotniczą :-)
> Pozdrawiam


To złudzenie wynika z tego, że człowiek wyobraża sobie Słońce, albo
Księżyc na takiej wklęsłej powierzchni (sferze niebieskiej). I wydaje
się, że ta powierzchnia jest pionowo nad głową dużo bliżej niż przy
horyzoncie. Coś co jest dalej, a ma takie same rozmiary kątowe
automatycznie jest odbierane jako większe.

do góry

On 2010-04-22, Dariusz Zygmunt <i...@a...net> wrote:
> W przypadku ciał niebieskich nie można wzrokowo określić odległości w
> jakiej się znajdują, ani stereoskopowo ani przez efekt zamglenia, więc
> mózg nie może właściwie określić wielkości "bezwzględnej" i przedstawia
> różne interpretacje w zależności od otoczenia.
>
> Gdy słońce świeci wysoko i możesz je zasłonić wyciągniętym palcem mózg
> interpretuje je jako "małe" ale gdy wieczorem porównuje je z wieżą
> kościoła gdzieś na horyzoncie to określa je jako "olbrzymie", tyle tylko
> że dalej możesz je tym samym palcem zakryć :-)

To jest eleganckie wytłumaczenie i nie mogę mu za wiele zarzucić, ale i
tak skończy się pewnie na odkopywaniu lub robieniu zdjęć :) Wątpliwości
mam np. takie, że przy stosunkowo niewielkiej zmianie w wysokości słońca
tuż nad horyzontem jego odbieralny rozmiar jest bardzo różny a jeszcze
bardzo często występują wtedy różne p. odniesienia, jakiś statek np. i
statek nadal pozostaje sobie na tm horyzoncie mały, a słońce za tym
statkiem wydaje się większe m.in. w stosunku do tego statku. Niby to
ciągle może być złudznie, ale aż trudno uwierzyć.

--
Marcin

do góry

Idąc dalej po tej lini rozumowania: jeśli by wziąć zdjęcie i ładnie
wmontować słoneczko w horyzont a na kolejnym zdjęciu samo słoneczko
(dokładnie tego rozmiaru) na gołym niebie, to pewnie subiektywny odbiór
wielkości będzie inny ale nie bardzo drastycznie. Szacowałby jakieś góra
1.5x. To co sie natomiast często widzi, to róznica wielkości
przekraczająca 2-4x więc co prawda nie neguję tu istnienia iluzji
optycznej ale spodziewam się, że nie jest to zawsze dominujacy czynnik.
Różnice w gestości powietrza mogą najpewniej powodować "efekt soczewki".

--
Marcin

do góry

Użytkownik "Marcin Debowski" <a...@I...ml1.net> napisał w wiadomości
news:do07a7-efg.ln1@ziutka.router...
> On 2010-04-22, Dariusz Zygmunt <i...@a...net> wrote:
>> W przypadku ciał niebieskich nie można wzrokowo określić odległości w
>> jakiej się znajdują, ani stereoskopowo ani przez efekt zamglenia, więc
>> mózg nie może właściwie określić wielkości "bezwzględnej" i przedstawia
>> różne interpretacje w zależności od otoczenia.
>>
>> Gdy słońce świeci wysoko i możesz je zasłonić wyciągniętym palcem mózg
>> interpretuje je jako "małe" ale gdy wieczorem porównuje je z wieżą
>> kościoła gdzieś na horyzoncie to określa je jako "olbrzymie", tyle tylko
>> że dalej możesz je tym samym palcem zakryć :-)
>
> To jest eleganckie wytłumaczenie i nie mogę mu za wiele zarzucić, ale i
> tak skończy się pewnie na odkopywaniu lub robieniu zdjęć :) Wątpliwości
> mam np. takie, że przy stosunkowo niewielkiej zmianie w wysokości słońca
> tuż nad horyzontem jego odbieralny rozmiar jest bardzo różny a jeszcze
> bardzo często występują wtedy różne p. odniesienia, jakiś statek np. i
> statek nadal pozostaje sobie na tm horyzoncie mały, a słońce za tym
> statkiem wydaje się większe m.in. w stosunku do tego statku. Niby to
> ciągle może być złudznie, ale aż trudno uwierzyć.

Bo statek im dalej tym mniejszy, a słońce zawsze takie samo.
Należy uwierzyć Dariuszowi :)

00
Pozdrawiam
JD

do góry

> słyszałeś o ugięciu światła przy przechodzeniu między ośrodkami. wiesz
> dlaczego słońce przy horyzoncie jest czerwone??
>
Owszem, coś tam fizyki liznąłem przez te wszystkie lata :-P Ten szczególny
przypadek, o którym piszesz, zwie się refrakcja atmosferyczna. Z treścią
posta, na który odpisywałem, zjawisko to nie ma nic wspólnego. Nie wpływa
[ściślej: w zauważalny sposób] na rozmiary kątowe obiektów astronomicznych tej
wielkosci, co rozpatrywane [Słońca czy Księżyca, średnica ok. 0.5st.] nisko
nad horyzontem. Natomiast wpływa i to bardzo na ich położenie [w tym moment
wschodu i zachodu], barwę [razem z absorpcją], a także na promień horyzontu
itp.
Tamten efekt "powiększania" nad horyzontem jest złudzeniem produkowanym przez
mózg, fizycznie nie istnieje i na zdjęciach go nie widać, co własnie zdziwiło
pytającego, bo potczna opinia jest inna. Temat przewija sie od czasu na forach
poświęconych astronomii, możesz sprawdzić. Dowód fotograficzny pewnie
znajdziesz dobrze poszukawszy na jakiejś stronie o profilu edukacyjnym,
poświeconej tego typu zjawiskom z pogranicza astronomii i meteorologii.
Pozdrawiam
-J.


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry

Trochę nieściśle pominałem efekt spłaszczenia w pionie, widzę że wcześniej
Ludek Vasta napisał co i jak i znalazł linka. Reszta zostaje w mocy:-)
-J.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry