On Sun, 22 Aug 2010, Sergiusz Rozanski wrote:

> Dnia 22.08.2010 Mariusz [mr.] <l...@i...wp.pl> napisał/a:
>>
>> No i w ogóle w foto cyfrowej trzeba sobie uświadomić, że na poziomie
>> 3x1/2*255=382 możemy mieć bogactwo jakiegoś miliona odcieni, ale już
>> przy końcach zakresu permutacji ilość wariantów spada nam radykalnie:
>> 3x255 - jeden odcień (!), 3x255-1 - tylko trzy odcienie (!), itd. i albo
>> trzeba się z tym pogodzić, albo samotnie bujać we własnym idealnym
>
> A ile tam chcesz mieć? Przecież to biel 100%, czyli jak dla oka odcięte
> zwężoną źrenicą, na dole 0.0.0 to oko w ogóle kolorów nie widzi, okolice
> czerni.

Tylko tzw. "dynamika" nie ogranicza się do 8 bitów a na obu krańcach
najpierw zachodzi nieliniowa konwersja (to ostatnie jest po stronie
"jasnej" nieco zaemulowanie przy nakładaniu krzywej gamma do konwersji
na takie formaty jak JPG, ale właśnie *nie ta skala*).

> I źle na to patrzysz, zobacz na rozkład luminancja/chrominancja,
> masz 256 odcieni szarości (w sumie zaleźne od matrycy, 12/14bit mają sporo
> więcej

Co nadal ma się nijak do zakresu obejmowanego (*naraz* obejmowanego
w polu widzenia) przez oko :)
Część z tych bitów zeżre balans bieli, jeśli kolor oświetlenia
odbiega od białego (albo ściślej: fotograf oczekuje innego balansu
niż jest "naturalnie"), część gamma (o czym niżej, dając w zamian
emulację najjaśniejszych obszarów, ale kładąc za to kolory w warunkach
w któych oko *nie* jest prześwietlane).
A co gorsza, "zwyczajowa konwersja kątów widzenia"[1] pogarsza
wyniki toru przetwarzania do wartości katastrofalnych.
[1] weźmy takie zdjęcie z 24mm eq, albo jeszcze szersze.
Oko *w kadrze* obejmie naprawdę spory zakres jasności, część
z tego w wyniku sporej odległości kątowej, oko *na zdjęciu* widzi
obszary tak "zbliżone" kątowo, że być może "w kadrze" człowiek by
nie oczekiwał że ujrzy coś w cieniu obok olśniewającego światła
- *przy tym kącie*.
No ale "w naturze" przecież widział... (a że kąt był większy
to drobiazg :))

Były zdaje się flejmy po co komu wielgachne monitory - ano po to,
żeby zdjęcia z szerokim kątem oglądać ;) (z bliska!)

> a informacji o barwach masz w pewnym zakresie w zależności od
> jasności, czym bliżej środka, tym więcej, na krańcach mniej, ale porównaj
> to z charakterystyką oka i się okazuje że tak jest ok.

Z dokładnością oglądania owych ch-k w skali logarytmicznej
i niewnikania ile razy jeden wykres jest "szerszy" od drugiego? :D

Brakuje jeszcze czegoś: w cieniu trzeba by nałożyć "wyszarzanie".
Biorąc zdjęcie z Fuji S3/S5 trzeba by częśc pochodzącą z małych
pikseli zostawić w kolorach, a wielkie zrobić "na szaro" :)
(swoją drogą, jakby owa matryca tak była zrobiona, to ze 2 EV by
się dało zyskać, ale kosztem malkontentów że "w cieniu jest
szaro").

pzdr, Gotfryd