syriusz napisał(a):

> No ale coś w tym jest niestety...
> Dziś zdjęcia robi każdy, wszędzie i przy każdej okazji! :)
> Nawet jeśli nie ma okazji... ;-)
> Lustrzanką, kompaktem, komórką, zegarkiem... czym popadnie.
> Bo to jakoś tak głęboko w człowieku zapadła ta chęć, żądza wręcz,
> posiadania jakiegoś "śladu" miejsca, obrazu, który się widziało.

Problem w tym, że większość osób myśli, że aparat widzi tak jak
człowiek. Ustawia się potem dziecko na tle Wawelu i robi tak fotkę, żeby
było widać cały wawel, żeby dziecko miało pamiątkę. Problem w tym, że
równie dobrze można ustawić tam niedźwiedzia brunatnego, bo na zdjęciu i
tak nie będzie widać różnicy. Ludzie nie wiedzą, że powinni się
zdecydować czy robią zdjęcie dziecku czy Wawelowi. Kompozycja to jedna
sprawa, ważniejsze jest to przy fotkach amatorskich, że pstrykacz chce
uwiecznić na jednym zdjęciu wszystko. Zamiast zrobić osobną fotkę holu w
hotelu, palmy przed hotelem, wspaniałego murku z 5 gwiazdkami (niech
wiedzą, gdzie nocowałem) próbują umieścić to na jednym zdjęciu, tylko,
że pstrykają 20 zdjęć z różnych kątów. Oczywiście i 100 zdjęć nie
pomoże. W sumie na lekcjach plastyki w szkołach można by było uczyć
robienia zdjęć. Niekoniecznie od strony technicznej, ale właśnie od
strony wyboru tematu, obiektu zdjęcia i kompozycji. Bardziej to się
przyda wszystkim niż setny raz rysowanie kompozycji martwa natura
składającej się z 10 razy klejonego wazonika pamiętającego czasy
średniego Gomułki i rośliny doniczkowej ostatni raz podlewanej 2
tygodnie temu i nadającej terminowi martwa natura nowego znaczenia.

wer