W dniu 2014-12-10 o 13:38, Gotfryd Smolik news pisze:

Hej,

Ja tu widzę pewną sprzeczność myślową, która znów (moim zdaniem) każe
zamazać granice między grafiką a zdjęciem :-D

>> to idźmy dalej. Ten sam aparat z innym programem robi zdjęcie
>> monochromatyczne ale wszystkie czerwone obiekty, które były w kadrze
>> pozostały czerwone. Czy to grafika komputerowa czy fotografia?
>
> Jak dla mnie - oczywiscie fotografia.

Oznaczam jako "teza 1"

>> Czym jest technika fotograficzna w epoce aparatów cyfrowych jak nie
>> matrycą
>> i Photoshopem w jednej obudowie?
>
> Jak dotąd *chyba* żaden aparat nie ma wbudowanego "photoshopa",
> usiłującego domalowywać brakujące elementy.
> Bo cała reszta obróbki, *nawet* jeśli operuje lokalnie (kontrasty),
> bazuje na *globalnym* rozpoznaniu obrazu.

Część aparatów ma wielokrotne naświetlanie jednej klatki co daje w
efekcie końcowym daje obraz, który nigdy nie znalazł się jako spójna
całość (w sensie obiektów na zdjęciu) przed obiektywem. I jak to
nazwiemy? :-)

Analogiczny efekt można uzyskać błyskami stroboskopowymi lampy przy
jednej klatce, chociaż to już nie jest sam aparat. A to jak nazwiemy?


> "Photoshop" zaś sprowadza się do *nieautomatycznej* ingerencji
> człowieka, który może wymaskować tylko miejsca "tu są oczy".
> Dlateo nie "photoshop w aparacie". Jednak.

(...)

> Ale jakakolwiek obróbka *nie* jest tożsama z "niezdjęciem".
> Włącznie z "klasycznym" poprawianiem czerwonych oczu (wtedy, kiedy
> psuje ono również "nieoczy").

Oznaczam jako "teza 2"


> No ja proponowałem prosty warunek - globalności obróbki, nawet, jeśli
> jest to np. "kontrast lokalny".
> Marcin się burzy, "bo on na filmie poprawiał lokalnie" (bez wymogu
> globalności,
> maskując sobie po uważaniu).
> Tłumaczenia, że dopuszczenie takiej techniki kładzie obiektywizm
> podziału nie przyjmuje, więc tu się z Tobą zgadzam:

To teza 3


> Natomiast to, w czym się nie zgadzam z Tobą, to argumentacja że
> "photoshop w aparacie" wzbudza wątpliwości.

Moje już nie - otrzymujemy w końcu obraz syntetyczny czasem, który ma
niewiele wspólnego z rzeczywistym. Występuje też na poziomie procedur
graficznych efekt korekt lokalnych (redukcja czerwonych oczu, kolor
dystynktywny i pewnie inne) - co w tezie 1 niczego w/g Ciebie nie
zmienia, a tezie 3 już tak.

>> Sądzę, ze o typowej grafice komputerowej możemy mówić gdy obraz od
>> podstaw budowany jest bez użycia fotografii w programach typu 3D
>> Studio Max.
>
> A ja nie.
> Jak dla mnie, grafiką jest każde przetworzenie fotografii, które
> wymaga zewnętrznego rysunku.
> Włącznie z maskami!

Teza 4

Teraz łączę tezy w całość i wychodzi sprzeczność. Otóż nazwałeś proces
uzyskiwania czerwonych ust w monochromatycznym obrazie jako tworzeniem
fotografii (t1 i analogicznie t2). Z powyższego wynika, że gdy ten sam
efekt uzyskam maskując lokalnie np. w Photoshopie (t4) czy w
odpowiedniku analogowym (t3), to będzie to grafika komputerowa. Wychodzi
na to, że oba obrazy wyglądają identycznie ale nazywają się różnie :-)


> Natomiast nie stawia to przeszkód w przypadku maskowania maską
> otrzymaną z samego zdjęcia.

> Stop.
> Ten efekt musi zawierać "manualny rysunek" przekształcenia.
> Nadanie modyfikacji, która NIE wynika z treści zdjęcia.
> Czyli jest to grafika.

Próbowałem rozgryźć co możesz mieć na myśli ale nie wiem. Zbyt wiele
interpretacji. Przypuszczam, że mogło Ci chodzić o maskowanie
"czerwonych ust" za pomocą czerwieni. A co z maskowaniem osoby i
gradientowym rozmywaniem (czyli nie jest to tylko proste rozmycie)
foregroundu i backgroundu tworząc syntetyczny efekt głębi ostrości rodem
z szajsFonów? Wtedy nadal to będzie fotografia zgodnie z tezą 1 i 2? A
gdy to samo zrobimy ręcznie w Photoshopie to już nie (teza 3 i 4)?

Obawiam się, ze teraz dochodzimy do rozróżniania grafiki / fotografii na
podstawie nie tylko jaki stopień zmian następuje w zdjęciu ale i jaka
jest lokalizacja tych zmian w całym procesie od obiektywu do papieru :-D
Jak tą samą zmianę w rysunku robi programista w body aparatu to jest ok,
a gdy grafik z piórkiem w Photoshopie to już nie. Musimy więc definicję
tego co jeszcze jest fotografią a co nie zawrzeć w przestrzeni N
wymiarowej i co dalej? Całkować tą przestrzeń? :-D :-D

Dlatego ponownie postuluję o zarzucenie dywagacji i pozwolenie na
przenikanie się obu obszarów w bardzo dużym zakresie :-)

> Prawie jak w dowcipie o wyklepywaniu samochodu, co to cały czas
> przystanek wychodzi ;)

Ja myślę, że próba narzucania ram temu co oglądamy w fotografii
kreatywnej (aby nie mylić z dokumentalną etc) jest równie komiczna, a z
pewnością niepotrzebna. Zawsze z tego przystanek będzie wychodził :-D

--
Pozdrawiam,
Marek