Dnia 06.02.2012 o 07:54 J.F. <j...@p...onet.pl> napisał(a):

> Dnia Sun, 05 Feb 2012 09:42:16 +0100, Wojciech "Spook" Sura napisał(a):
>> Myślę, że pojęcie smartfona się spłaszczyło. Obecnie za smartfona jest
>> uważany telefon, który na pokładzie ma większy system operacyjny (trudno
>> powiedzieć to precyzyjnie, w końcu Series 40 też jest systemem
>> operacyjnym) i umożliwia instalowanie programów. Kiedyś smartfon to był
>> telefon, który dawał więcej swobody, zdejmował ograniczenia. W myśl
>> takiej
>> definicji - i w świetle przytoczonego artykułu - telefonu z WP7
>> smartfonem
>> bym nie nazwał.
>
> Tak jest.
> A konkurencyjne wcale nie smartfony tez maja 32-bitowy procesor na
> pokladzie, setki MB pamieci, i jave, w ktorej jakies aplikacje mozna
> napisac.

Tylko irytujące jest to równanie w dół. Ok, jestem świadom istnienia tzw.
szarych userów, którzy chcą dzwonić, wysyłać smsy i mieć ewentualnie
budzik i zegarek. Ale ja jestem bardziej wymagającym użytkownikiem i
wpychanie mi WP7 pod nazwą smartfona jest już lekko irytujące (piszę cały
czas w świetle wspomnianego dokumentu). Bo jeśli się chwilę zastanowić, to
przy ograniczeniach nałożonych przez MS taki telefon niewiele się różni od
starej Nokii 6230i - może poza wielkością ekranu i animacjami interface'u.
.NET dla WP7? Ok, ale co z tego, jeśli programista musi siedzieć w
piaskownicy i nawet do systemu plików nie może się dobrać? Java w
starszych komórkach też miała (proporcjonalnie) podobne ograniczenia.
Nawet w Androidzie sandbox trochę mnie denerwował na początku, ale
ograniczenia, które nakłada nie są tak restrykcyjne i służą faktycznie
podniesieniu bezpieczeństwa systemu. W każdym razie pliki na karcie SD
zapisać się da bez problemu.

Moim zdaniem najbardziej "smartfonowymi" telefonami były Symbiany i
Windows Mobile - na oba można było pisać natywne aplikacje, co dawało
programiście prawie nieograniczone możliwości (granice wyznaczane były
tylko przez API platformy) - a co za tym idzie, same telefony też było
bardzo wielofunkcyjne. Android się trochę ratuje tym, że istnieje
możliwość pisania natywnych bibliotek (choć ich kod i tak będzie
wykonywany w obrębie VM i sandboxowany, ale dobre i to). Bady nie znam,
nie będę się wypowiadał; nie wiem też, jaką swobodę daje objective C w
iPhone. Programy na WP7 pisane w C# i projektowane XAMLem - to już zahacza
prawie o język skryptowy (tak, znam C# i WPF). Słyszałem, że MS się trochę
wycofuje i da możliwość pisania natywnych aplikacji, więc może będzie
trochę lepiej. A poza tym? Trochę drętwo się robi na tym rynku. Może
przyszłość przyniesie jakiegoś nowego gracza...

> J.

Pozdrawiam -- Spook.

--
! ._______. Warning: Lucida Console sig! //) !
! || spk || www.spook.freshsite.pl / _ """*!
! ||_____|| spook at op.pl / ' | ""!
! | ___ | tlen: spoko_ws gg:1290136 /. __/"\ '!
! |_|[]_|_| May the SOURCE be with you! \/) \ !