> Rzekłbym raczej, że dzięki tobie nie ginie ważna myśl, która blednie,
> gdy człowiek nieco nabierze dystansu do świata: myśl mówiąca, iż nie
> znasz dnia, ni godziny, gdy trafisz na debila...
> Dziękuję ci za ten hamulec procesu wyparcia :)
> No, naświetl nas tu teraz genialną ripostą. Może nie tak od razu, strać
> trochę czasu na bezowocną próbę zrozumienia tych kilku słów :)

Muszę przyznać, że jestem pełen podziwu dla bezprecedensowej dawki optymizmu,
głębokiego humanizmu i bezkrytycznej wiary w człowieka zawartej w powyższej
wypowiedzi ;)

"Dnia, ni godziny", "debila" - dobre sobie. Ciężko przez sekundę nie natknąć się na
niezliczone zastępy indywiduów podobnego autoramentu, a pieszczotliwe określanie ich
mianem debili (tj. lekko upośledzonych umysłowo) to niebywale łagodny eufemizm :D