On 29.03.2017 23:14, RoMan Mandziejewicz wrote:

> Oczywiście, że jest standard ale ja go już nie pamiętam - zajmowałem
> się tym zawodowo 36 lat temu a 30 lat temu na Spectrum używałem bez
> wzywaka. I już nie pamiętam, na których stykach zwora itd.

Z dalekopisem zachowało się gniazdko natynkowe, z założoną zworą
pomiędzy pomiędzy pinem 2 (TXb) i 3 (RXa). Numeracja wedle oznaczeń na
cryptomuseum.com/telex/index.html
Ponieważ zgadza się to z informacjami zawartymi w manualu dla trochę
starszej wersji T100 (ktoś wrzucał linka do PDS-a wcześniej w tym wątku)
uznałem, że tak ma być. Tak więc piny 1 i 4 są podłączone do pętli.


> Nic wyrachowanego - w tym wątku był pokazany stopień wyjściowy
> translacji ETD na 4 tranzystorach.

Możesz przypomnieć? Nie mogę się doszukać...


> Braknie Ci napięcia, żeby skompensować - tam jest rezystor bodaj
> kilkanaście k? :) Poza tym - to nie ma znaczenia.

Czyli rozumiem, że nawet wymuszenie 40mA w stanie spoczynku niczego nie
uszkodzi?


> Jeśli masz do dyspozycji dwa wyjścia to spokojnie możesz użyć układu
> na 4 tranzystorach. Załatwisz przełączanie czuwanie/praca oraz
> nadawanie. Jak dodasz jeszcze jednego pina, to również odbiór.

Masz na myśli mostek H czy jakiś inny układ?
I co rozumiesz przez przełączanie nadawanie-odbiór? Przecież z tego co
rozumiem teleksy pracowały w trybie half-duplex. Nadajnik i odbiornik
był podłączony do tej samej pętli prądowej (zwora w gniazdku) ale nie
można było jednocześnie pisać i odbierać, bo i tak doprowadziłoby to do
wygenerowania nieczytelnego tekstu. Żadnego przycisku PTT tam chyba nie
było?