Pan J.F. napisał:

>>> Z amalgamatu dentystycznego chyba nie paruje.
>>> Tam sie jakies skomplikowane reakcje chemiczno-fazowe tworza, ale
>>> parowananie nie jest istotne.
>>
>> A te przemiany, to co może zainicjować? Wydawało mi się, że amalgamat
>> przed użyciem przechowywano po prostu w szczelnie zamkniętych naczyniach.
>
> Wydaje mi sie ze to sie inicjuje przez mieszanie - przed uzyciem.

Amalgamat, to po prostu stop rtęci z innym metalem. Wprawdzie miesza się
w temperaturze pokojowej, czyli grubo poniżej topnienia złota czy srebra,
ale chwilę to musi potrwać. Nie ma sensu, by pan doktor miał coś ucierać
w moździerzu, skoro stop jest stabilny i da się go przechowywać.

>> Logicznym jest, że zaczyna się od parowania, a potem może być róznie.
>
> Logiczne jest tez ze z takiej grudki w dziurze bedzie dlugo parowalo,
> wiec to nie jest metoda na wypelnienia :-)

Rtęć paruje dość szybko. Tak, próbowałem osobiście. Srebrny przedmiot
potarty rtęcią świeci się jak psu jaja, ale z czasem po odparowaniu
rtęci szarzeje. Plomba amalgamatowa utwasdzała się wiele godzin
(wstępnie, bo tak ostatecznie, to wiele dni).

>> Faktem jest, że rtęć nigdy nie odparowuje do końca. Widać to choćby
>> w tym, że złote sztabki i monety sprzedawane przez banki -- za
>> przeproszeniem -- szwajcarskie, w latach czterdziestych zaczęły mieć
>> domieszkę ręci, która nigdy w naturalnych pokładach złotu nie towarzyszy.
>> Zdradziło to dentystyczne pochodzenie kruszcu.
>
> No nie wiem - bo z jednej strony jak czytasz - do wydobycia zlota
> czesto uzywano rtec, z drugiej - amalgamaty chyba zlota nie zawieraja,
> a zlote zeby byly po prostu zlote, bez rteci.

Złote plomby amalgamatowe też robiono, nie tylko srebrne. Złoto jest dużo
twardsze. A amalgamcji przy wydobyciu złota nie stosuje się od dawna.
Ale oczywiście, można to tłumaczyć w ten sposób, że akurat w czasie wojny
zaczęto przetapiać stare złote zabytki. Niektórzy może nawet uwierzą.

--
Jarek