Pan J.F napisał:

>> Według mnie informacja o masowo chorujących kobietach nie jest prawdziwa.
>> W PRL BHP było na o wiele wyższym poziomie niż jest teraz.
>
> Ale wiesz - produkcja musi isc.

Przyznać jednak trzeba, że w PRL liczba BHP-owców na metr kwadratowy
fabryki była imponująca. Nie da się również zaprzeczyć faktowi, że
po zakładach Róży Luksemburg pozostały bydynki nasączone rtęcią jak
stary syfilityk. Po upadku fabryki próbowano zrobić tam bank, biura,
w końcu lofty mieszkaniowe. Ale zawsze jakby nie liczyć, nie mierzyć,
nie interpretować wyników -- zawsze wychodziło kilkudziesięciokrotne
przekroczenie norm. Nawet remont z wymianą tynków nie pomagał. Rtęć
była nie tylko w halach produkcyjnych, ale i w innych pomieszczeniach
(zapewne nie wyłączając pokojów behapowców). Taką tam mieli ciężką
atmosferę pracy.

>> Ludzie pracujący w trudnych warunkach i wykonujący prace z
>> niebezpiecznymi substancjami byli pod stałym nadzorem lekarskim.
>> Jak tylko coś nie pasowało w badaniach to byli natychmiast odsuwani
>> od pracy.
>
> Jesli wniosek z tego z taki ze kobiety pracowaly w oparach, a jak
> zaczelo byc widoczne w zdrowiu, to sie je przenosilo na inne
> stanowisko - to sie az tak nie kloci z tym co Jarek pisal.

Kazać ludziom pracować w takich warunkach i jednocześnie postawić
lekarza, który ma to obserwować, to już jest chyba jakiś mengelizm.

--
Jarek