Pan J.F. napisał:

>> Kiedyś w dzieciństwie dostałem grudkę srebrnego od dentysty. W nagrodę,
>> bo byłem grzeczny. Tak fajnie chrzęścił pod palcami przy ugniataniu.
>> Później rtęć odparowała, stwardzniał i nie był już taki fajny.
>
> Z amalgamatu dentystycznego chyba nie paruje.
> Tam sie jakies skomplikowane reakcje chemiczno-fazowe tworza, ale
> parowananie nie jest istotne.

A te przemiany, to co może zainicjować? Wydawało mi się, że amalgamat
przed użyciem przechowywano po prostu w szczelnie zamkniętych naczyniach.
Logicznym jest, że zaczyna się od parowania, a potem może być róznie.

Faktem jest, że rtęć nigdy nie odparowuje do końca. Widać to choćby
w tym, że złote sztabki i monety sprzedawane przez banki -- za
przeproszeniem -- szwajcarskie, w latach czterdziestych zaczęły mieć
domieszkę ręci, która nigdy w naturalnych pokładach złotu nie towarzyszy.
Zdradziło to dentystyczne pochodzenie kruszcu.

--
Jarek