On 10 Mar, 16:18, j...@a...at wrote:
> ilosc swiatla padajaca w oczy jest dokladnie taka sama od sufitu jak
> bezposrednio od lampy na wprost

chyba jak patrzysz w sufit. Policz sobie odległość - energia maleje z
kwadratem odległości. Po odbiciu od sufitu nie wraca ta sama ilość
światła - zostaje rozproszona, dzięki czemu światło jest miekkie.

> swiatlo sufitowe jest jednym z najgorszych rodzajow oswietlenia.
> swiatlo rozproszone z pewnymi wyjatkami jest najmniej interesujace.
> fotografie modeluje sie swiatlem.

Tylko jakim światłem, jeśli tego światła jest za mało by zarejestrować
poprawnie obraz?

>
> sensem swiatla odbitego od sufitu jest  rownomierne oswietlenie sceny
> w glab , gdyz jak wiadomo natezenie oswietlenia spada proporcjonalnie
> do kwadratu odleglosci .  Jesli bedzie chcial miec rownomiernie
> oswietlone dziecko i obraz wiszacy 3 m dalej na scianie to trzeba
> walic w sufit jesli ma sie do dyspozycji tylko jedna lampe.

Co i tak nic nie da bo wiadomo - energia maleje z kwadratem
odległości. Albo będzie oświetlony pierwszy plan i niedoświetlone tło
- albo tło będzie doświetlone i przepalony pierwszy plan. Z jednym
źródłem światła inaczej się nie da.


> > Nic sie dziecku nie stanie, to jest swiatło rozproszone. Na dwór też nie
> > wychodzi bo moze słońce zaswieci na dziecko?
>
> a o akomodacji oka slyszal ?. pokaz mi osobe nawet dorosla , ktora
> chetnie reaguje na swiatlo blyskowe?
>
> zupelönie podswiadomie dziecko bedzie reagowac niechetnie na focenie.
> Calkowicie zgadzam sie z autorem pytania , iz chce wykluczyc lampe
> blyskowa.

Tak. Do fotografowania dzieci najlepiej nie używać lampy błyskowej by
nie rozpraszać dziecka
jakimiś głupawymi błyskami. Ale jakieś światło musi być. Jeśli
zastąpisz je jasnym obiektywem to "zabije" Ciebie czy autora wątku
mała GO a wtedy jest mała szansa na wyraźne, nierozmyte zdjęcia. Ilość
"trafień" spadnie. Szczególnie jeśli dzieci mają więcej niż rok i
trudno je utrzymać w miejscu dłużej niż pół sekundy.