W dniu 2014-12-02 o 21:41, Jarosław Sokołowski pisze:
>
> A to on te warstwy i detale w karcie graficznej obrabia? Tak sobie myślę,
> choc pewnie głupio, bo co ja się tam mogę znać, że jak oglądam film,
> a w nim każdy piksel w każdym cyklu odświeżania wpisywany jest na nowo
> z zewnętrznego źródła danych, to taka karta potrafi *pokazywać* obraz
> wyśmienicie. Co innego gdyby tego obrazu wcześniej nie było, a istniał
> tylko jakio model trójwymiarowy opisany wielobokami, teksturami i czort
> wie czym jeszcze. Gdyby dopiero z tego modelu trzeba było *stworzyć*
> obraz widziany z jakiejś konkretnej perspektywy, spłaszczyć go i pokazać
> -- to wtedy najlepiej zrobić to w procesorze graficznym karty. No i do
I pewnie tak to jest robione. Procesor wyciąga dane z pliku i buduje
model, a później go tylko modyfikuje, a na podstawie modelu karta
przelicza co i jak pokazać. Chyba że poszli dalej, i wykorzystują
procesory na karcie do innych obliczeń żeby odciążyć procesor, jak karta
ma 1GB własnego szybkiego RAMu i szeroką magistralę, a do tego mnóstwo
procesorów, to czemu nie.

> tego muszą być sterowniki, co umieją z tym procesorem zagadać. Ale że sam
> program CAD nie potrafi zrzutować choćby i miliona kreseczek na płasczyznę
> i zrobić z tego obrazka do pokazania -- tego się nie spodziewałem. Tym
> bardziej, że CAD, to nie to samo, co program graficzny -- on nie jest
> do robienia obrazków, tylko projektów. Więc dokładne zależności między
> tymi odcinkami i tak musi mieć w swej świadomości, a nie tylko w pamięci
> karty graficznej.
Taki stary CAD 2D to pewnie nie ma dużych wymagań i sam procesor
wystarczy, ale jak się doda teksturowanie, cieniowanie, przezroczystości
to już nie ma tak łatwo. No i po co się męczyć jak w karcie już to
wszystko jest gotowe do użycia.
Zresztą pamiętam z czasów Windowsa 3.1 że na zwykłym pulpicie widać było
różnicę między programowym sterowaniem grafiką a pierwszymi dopalaczami
2D. Wiadomo że procesory dzisiejsze dzieli przepaść od tego co było, ale
i wtedy i teraz specjalizowane rozwiązania są wydajniejsze niż liczenie
wszystkiego na procesorze "do wszystkiego".

>> Druga kwestia to matryce - w laptopach pchają najgorsze badziewie jakie
>> jest, żeby mieć coś lepszego to trzeba kupić jakiś wypasiony model
>> biznesowy za 10k zł i jeszcze dopłacić za lepszą matrycę, bo nawet w
>> takich drogich nie dają ot tak sobie od razu. Były wyjątki (np. Acer)
>> ale jakoś przeszły bez echa. Więc jak ktoś chce mieć w miarę wierne
>> kolory to dobry i duży monitor plus pecet w pudle i tak wychodzi taniej.
>
> Znowu pewnie czegoś nie rozumiem, ale do tej pory sądziłem, że przy
> robieniu rysunków technicznych, to się używa kresek w kolorach
> symbolicznych. Żeby je odróżniać, może tych kolorów być najwyżej kilka.
To o kolorach "wpadło" przy okazji, bo mnie czasami szlag trafia.
Teoretycznie żyjemy w wolnym rynku, gdzie producenci zabijają się o to
żeby dogodzić konsumentom, a w praktyce jest jak jest.
Dobry kolor do CADa nie jest potrzebny, ale potrzebny jest fotografom,
grafikom (i ich klientom) oraz zwykłym amatorom którzy rozróżniają
więcej niż kilka kolorów i po prostu chcą oglądać np. zdjęcia w lepszej
(czyli przyzwoitej) jakości. A tu zonk, są tablety z matrycami IPS,
smartfony, monitory a laptopów tylko kilka i to za ciężką kasę.
Widocznie stwierdzili że statystyczny Kowalski łyknie cokolwiek, a jak
ktoś musi mieć przyzwoity sprzęt to go obedrą ze skóry.
Jak dla mnie pomijając wszystko inne to kładzie cały koncept zakupu
przenośnego komputera. Mogli by do zwykłego laptopa dodać opcję "za dwie
stówki ekstra kolory będą cud-malina", i by zarobili z podwójną
przebitką, a tak nic nie dostaną.

--
Pozdrawiam
Piotrek