Pan Piotr Dmochowski napisał:

>> "do profesjonalnych zastosowań", że muszą być ho ho ho. Dzisiaj
>> z płaskim obrazkiem dowolnej rozdzielczości radzi sobie najtańsza
>> karta wbudowana w cały chipset. Te "lepsze", to są głównie do grania
>> w jakiegoś współczesnego cymbergaja. Więc chodzi głównie o formę
> Radzić sobie radzi, tak jak radził sobie "maluch". Dojechać się
> dojechało, ale nic poza tym.
> Dzisiaj każdy szanujący się użytkownik AutoCADa czy innego większego
> programu bierze kartę z dedykowanymi sterownikami. Przyrost szybkości
> działania jest o rząd wielkości. Jak się ma pliki po 300MB z niezliczoną
> ilością warstw i detali, to na takiej wypasionej karcie daje się to
> obrabiać prawie płynnie, na zwykłej karcie można pójść zrobić herbatę
> nim wszystko się wczyta.

A to on te warstwy i detale w karcie graficznej obrabia? Tak sobie myślę,
choc pewnie głupio, bo co ja się tam mogę znać, że jak oglądam film,
a w nim każdy piksel w każdym cyklu odświeżania wpisywany jest na nowo
z zewnętrznego źródła danych, to taka karta potrafi *pokazywać* obraz
wyśmienicie. Co innego gdyby tego obrazu wcześniej nie było, a istniał
tylko jakio model trójwymiarowy opisany wielobokami, teksturami i czort
wie czym jeszcze. Gdyby dopiero z tego modelu trzeba było *stworzyć*
obraz widziany z jakiejś konkretnej perspektywy, spłaszczyć go i pokazać
-- to wtedy najlepiej zrobić to w procesorze graficznym karty. No i do
tego muszą być sterowniki, co umieją z tym procesorem zagadać. Ale że sam
program CAD nie potrafi zrzutować choćby i miliona kreseczek na płasczyznę
i zrobić z tego obrazka do pokazania -- tego się nie spodziewałem. Tym
bardziej, że CAD, to nie to samo, co program graficzny -- on nie jest
do robienia obrazków, tylko projektów. Więc dokładne zależności między
tymi odcinkami i tak musi mieć w swej świadomości, a nie tylko w pamięci
karty graficznej. To mi wygląda na jakiś błąd w założeniach. No chyba, że
chodzi o te "dedykowane sterowniki wypasionej karty", żeby one były. Wtedy
nie ma żadnego błędu.

> Druga kwestia to matryce - w laptopach pchają najgorsze badziewie jakie
> jest, żeby mieć coś lepszego to trzeba kupić jakiś wypasiony model
> biznesowy za 10k zł i jeszcze dopłacić za lepszą matrycę, bo nawet w
> takich drogich nie dają ot tak sobie od razu. Były wyjątki (np. Acer)
> ale jakoś przeszły bez echa. Więc jak ktoś chce mieć w miarę wierne
> kolory to dobry i duży monitor plus pecet w pudle i tak wychodzi taniej.

Znowu pewnie czegoś nie rozumiem, ale do tej pory sądziłem, że przy
robieniu rysunków technicznych, to się używa kresek w kolorach
symbolicznych. Żeby je odróżniać, może tych kolorów być najwyżej kilka.
Licząc okrągło, niech będzie 16. Jeśli ktoś nie potrafi zrobić rysunku
bez użycia stu kolorów (a nie daj Boże 256), to jest dupa nie projektant.
Wierne oddanie kolorów w programach CAD potrzebne jest jak umarłemu
kadzidło. Za to to dobre, że współczesne monitory (nawet nabardziej
badziewne matryce) nie są w stanie zniekształcić geometrii, choćby
nawet chciały. A to był kiedyś realny problem monitorów CRT, nawet
drogich.

--
Jarek