>>>
>>> Im bardziej rynek wolny, tym samoistne mechanizmy korygujące, szybciej
>>> wprowadzają niezbędne poprawki.
>>
>> bzdura. To, co działa w skali mikro, w skali makro doprowadza do
>> korpokracji, oscylacji kryzysowych i samozniszczenia wolnego rynku
>> (cokolwiek to znaczy, bo to wcale nie jest proste pojęcie). Co właśnie
>> teraz zachodzi.
>
> Nie jest proste oczywiście ale za bzdurę bym tego nie uznał.
> Nie uznali tego za bzdurę także Ci, którzy przyznali Nobla pewnemu
> przedstawicielowi austriackiej szkoły ekonomii, który dostał go właśnie
> za badania cyklu koniunkturalnego.

od tego czasu przyznano jeszcze parę Nobli (Stiglitz, Kydland, Phelps)
za prace (radośnie zignorowane przez neoliberałów) które bardzo źle
świadczą o możliwościach samoregulacyjnych tzw. "wolnego rynku"
>
> Wolny rynek niszczy ingerencja państwa w gospodarke. To akurat jest proste.

cokolwiek oznacza "wolny rynek" i jakakolwiek interwencja? Bardzo
proste. Problem polega na tym czy "wolny rynek" jest stanem świętej
konieczności, wartością samą w sobie, nie podlegającą ŻADNEJ dyskusji.

> Wolny rynek nie może zniszczyć/ogranicznyć się sam.

Nie? Przecież właśnie to zachodzi od kilku dziesięcioleci, ostatnio z
coraz większym przyspieszeniem

> Na WR z definicji, każdy może konkurować z każdym.

Nieprawda. Tak się dzieje tylko do momentu kiedy wszyscy mają mniej
więcej ten sam dostęp do zasobów i informacji, a zwłaszcza te same
warunki graniczne (kulturowe i etyczne), jeśli chodzi o zakres ich
wykorzystania. To znaczy w warunkach małomiasteczkowego rynku.

> Monopole najchętniej tworzą się właśie w gospo. sterowanej. a nie na WR,
> gdyż na WR pokusa wybicia się z układu (dla zysku właśnie) jest bardzo
> duża. Poza tym konkurecji jest o wiele więcej.

Dogmat bez uzasadnienia. Wybicie z układu najczęściej polega właśnie na
zagarnięciu części rynku z celem stworzenia monopolu. Tak jak to się
działo w USA XIX/XX w. Trzeba było interwencji państwa, żeby największe
absurdy wynikające z tej prawidłowości jakoś unieszkodliwić.
W dzisiejszych czasach zamiast tworzenia wewnątrzkrajowych karteli
tworzą się ponadnarodowe korporacje, których już żadna interwencja nie
sięga. Jest to pośredni ale oczywisty skutek "wolności gospodarczej"
przeforsowanej przez neoliberałów w latach 80-tych.


>
>> kolejna bzdura. Cykl koniunkturalny nabiera katastrofalnej amplitudy
>> właśnie w warunkach braku interwencji (czy głupiej interwencji) państwa
>> w ekonomikę.
>
> A to gdzieś wyczytał?
> Jakieś źródło?
>

patrz wyżej. Polecam zwłaszcza ostatnie wypowiedzi Stiglitza.

>> Historie kolejnych kryzysów światowych niczego maluczkich
>> neoliberałów nie nauczyły -dalej wierzą w swoją świętą utopię i swoje
>> święte dogmaty (w przeciwieństwie do elit finansowych, które dobrze
>> wiedzą, ile jest wart "wolny rynek" i co z nim można zrobić).
>
> Hehe... dla elit finansowych WR jest wart faktycznie niewiele. Za to dla
> przeciętnego śmiertelnika WR jest zbawienny.

w warunkach targu warzywnego, tak. W supermarkecie już z tym gorzej.
>
>> Świat nie
>> jest prosty jak konstrukcja cepa
>
> Oczywiście, że nie jest.
> Hayek trafnie opisał to w swojej książce o "pysze rozumu".
> Politycy uważają, że są w stanie ogarnąć rozumem zjawiska w gosp. i
> umiejętnie wpływać na jej bieg - to właśnie jest pycha rozumu.
> To tak jakbyś chciał regulować życie w dżunglii.
> Jak widać dżungla sama daje sobie radę a jakakolwiek ingerencja
> człowieka daje wiadome rezultaty.
>> jak to Hayekowi tłumaczono od lat 30-tych.
>
> LOL
> Głupek z tego Hayka normalnie.

no, mądry to on nie był. Krytykując cudze konstrukty myślowe sam
stworzył dość monumentalny, bardzo zarozumiały i z gruntu fałszywy. Inna
rzecz, że dopiero w latach 40-tych na bazie teorii informacji
udowodniono, że wszelkie złożone systemy oparte na sprzężeniu zwrotnym
muszą wpadać w samowzbudne oscylacje, których amplituda musi być
kontrolowana przez interwencje zewnętrzne względem systemu. Tym niemniej
Hayek sam mógł wpaść na to, że ewolucja/samoregulacja jest procesem
autotelicznym, który wprawdzie może się sam stabilizować, ale
gigantycznym kosztem (procesów, obiektów, organizmów etc. biorącym w tym
udział, z których większość skazana jest na zagładę), a przede wszystkim
jest całkowicie nieprzewidywalna i całkowicie akulturowa, w tym sensie,
że jej przebieg i skutki nie mają i nie mogą mieć nic wspólnego z
ludzkimi potrzebami i dążeniami, nie mówiąc o aspiracjach czy
marzeniach. Dżungla jest istotnie dobrym modelem. Jest też ideałem
cywilizacyjnym neoliberałów. No i na zdrowie.
>