W dniu 2012-02-23 17:18, kamil pisze:
>> Ano różnica jest taka: milion obywateli tego kraju jest w stanie w
>> tydzień nauczyć się pstrykać technicznie sprawnie, po czym drugi tydzień
>> spędzić w trawie i napstrykać sów i innych lisów o poziomie jak na
>> rzeczonym konkursie. Oczywiście musieliby mieć jakąś motywację (czytaj:
>
> Więc gdzie te miliony dobrych fotografii?

Wokół nas. Mają w dupie pstrykanie, bo to mało ambitne. Ale ufunduj ja
wiem... trzydzieści koła plus tydzień nauki, zdziwisz się.

>> finansową) i wybrać odpowiednią trawę w odpowiednią porę (wszystkie
>> informacje są ogólnie dostępne). Sam również zaliczam się do owej grupy,
>> ale to ''żadne miki'' zważywszy wielkość grupy.
>
> Zupełnie jak z pisaniem. Wystarczy iść do biblioteki, wypożyczyć
> klasyków, tomiki poezji, posłuchać jakiejś nastrojowej muzyki i tworzyć.

Zrób jak wyżej i porównaj, co z tego wyjdzie.

> Ja nawet kminię bazę od dłuższego czasu i widzę starzejącego się,
> sfrustrowanego człowieka doszukującego się dziury w sukcesach innych,
> ponieważ sam ich nie osiągnął.

Dzizas... Czy naprawdę nie może do ciebie dotrzeć prosta, prościutka
prawda, że pstrykanie jest równie skomplikowane jak jedzenie nożem i
widelcem czy jazda na rowerze? Można to lubić, ale mieć tu jakieś
ambicje? Toż to tylko zabawa, przyjemność. Żeby z tego żyć, trzeba mieć
inny, znacznie większy i mniej powszechny talent - trzeba być
przedsiębiorczym. Tylko równie dobrze można wtedy najlepiej we wsi
puszczać bańki albo najcelniej na klatce pluć. W przeciwnym wypadku - to
jest praca, raczej gorsza niż lepsza, z niewielką nadwyżką wolnych
środków i czasu, z ciągłym gonieniem za klientem. Robi się głównie
bzdury i jeśli ma się jakiekolwiek ambicje estetyczne, po prostu kurwi
się. Kiepska inwestycja z tendencją do jeszcze większego skiepszczenia.

A może ta prawda zbyt cię przeraża? Zainwestowałeś czas, pieniądze,
marzenia w coś, co potrafią miliony, co jest dziś tak powszechne jak
granie w farmy na naszych klasach czy napieprzanie na pis i peo na onetach.

He, starzejący się człowiek, którego co chwilę pytają ''ulgowy''? :)

> Stosując się do twoich porad "jak być nikim, bo nie warto" daleko
> ludzkość nie zajdzie.

Zajedzie, zajedzie, ludzie lecą na konkursy jak muchy na gówno. Właśnie
za niedługo, mając dyskusyjną przyjemność bycia w kolejnym jury, będę
musiał przeglądać sterty jakiś rodzinnych bzdur typując zwycięzców.
Nagroda - pluszaki po dysze. A firma ma dym no i materiał. No, ale to
jest biznes, nie marudzę. Dla przyjemności to se popstrykam błoto i
śnieg. Sorry, ''kfiatki nokią'' :)

Właśnie przed chwilą znalazłem konkurs pewnego znajomego kotleta. Robi
sesję darmo w zamian za najlepsze przysłane zdjęcia. Jak myślisz, po co
taka szopa? :)

--
pozdrawia Adam
różne takie tam: http://as.elte-s.com www.facebook.com/smialekadam
/lubię ciszę i spokój; marzę o małym domku pomiędzy cmentarzem, a kostnicą/