W dniu 2013-04-20 01:28, Janko Muzykant pisze:

> Może, może. Masz większe przedziały, bo osiem bitów musi obsłużyć
> szersze pasmo. Oczywiście można sobie wygenerować 16 bitów i pracować
> tak do końca, ale na podglądzie masz ''interpolację live'' tego, co jest
> naprawdę, bo monitor tyle nie obsłuży.

Tak, zgadza się. Póki co to wystarcza do momentu gdy nie powstaną
monitory o większym spektrum. Oczywiście przy założeniu, że te
przedziały są poza zakresem naszej percepcji. Być może znajdą się
jednostki, które coś tam zobaczą i będą narzekały. Ja nie widzę bandingu
przy aRGB.

>
>> Generalnie trzeba się przyzwyczajać, że nadejdą czasy 16-bitowe.
>
> Raczej nie. To, czego nie widać ma małe znaczenie praktyczne, relatywnie
> można pokazać wszystko. A poza tym wymagana byłaby nieraz dynamika
> bezwzględna przekraczająca komfort siedzenia w ciemnym pokoiku o wpół do
> drugiej w nocy.

Wtedy pewnie powstanie guzik "night vision" jak przy wzmacniaczach kina
domowego "tryb nocny" :-)
A tak na poważnie, ilość bitów określa ilość przedziałów jasności a nie
jasność bezwzgledną. Przy stłumionej jasności zobaczymy przejście między
większą ilością stopni jasności niż przy niestłumionej. Tylko taka
będzie różnica.

> No i jakoś nie widzę standardu... Średniowydajny JPG
> próbuje się pokonać już ze 20 lat i nic nie wskazuje na to, żeby kiedyś
> komuś się to w końcu udało.

A to pewnie wynika z braku monitorów, które świeciłyby w szerszym
spektrum i na których byłyby widoczne niedostatki formatów 8-bitowych.

> Dobra filmowa scena np. wybuchu sprawia wrażenie oślepiającej, choć
> absolutny poziom to tylko biel i nic się tam na siłę nie rozjaśnia.

Film to trochę coś innego. Tam scena w jednej sekundzie może być ciemna
a w kolejnej jasna. Na fotografii jakość (w tym dynamika) musi być
wyższa. W filmie oślepiający błysk może być osiągnięty w postaci
gwałtownego przejścia z ciemnego obrazu do (strzelam) średnio-szarego. W
przypadku zdjęcia statycznego trzeba będzie większej dynamiki użyć. Tak
jak z szumem: zaszumiony ruchomy obraz może być odbierany jako
krystaliczny a gdy wytniemy klatkę z tego filmu i pokażemy ją jako
zdjęcie, to będzie ono uznane jako marnej jakości.

> Podobnie można pokazywać np. kolory kwiatów - źródło największych
> problemów przy próbach odwzorowania w przestrzeniach syntetycznych,
> wystarczy je odpowiednio zestawić z tłem balansując na poziomach
> maksymalnych chromy.

O właśnie, bardzo trafny przykład. Problemy z kwiatami biorą się właśnie
z ograniczenia przestrzeni barw jakie w tej chwili mamy dostępne.
Pomijam w rozważaniach wpływ podczerwieni / ultrafioletu na przetwornik.

--
Pozdrawiam
Marek