Pan J.F. napisał:

>> Możliwościami obliczeniowymi przypomina ZX-81, pochodzi też
>> z podobnego okresu. Ale jednak...
>
> Chyba nie calkiem. Przypominam, ze ZX80 mial 1KB pamieci.
> Biorac pod uwage, ze pamiec video mogla zajmowac 792 B (ale
> mogla tez 24), bylo troche zmiennych systemowych, to bardzo
> niewiele zostawalo na program.
> ZX81 mial 2KB, wiec mozliwosci rosly wielokrotnie, ale nadal
> byly znikome.
> Dopiero z dodatkowym memopakiem robil sie z tego jakis sensowny
> komputer.

Było wydanie z RAM 2kB, może później dałoby się wpasować jeszcze
większą kostkę. Ale sensowny był od samego początku -- pozwalał
ludziom zrozumieć do czego jest komputer i co samemu można
z nim zrobić. Podejrzewam, że dla takiego na przykład inżyniera
posiadanie ZX-81 dzieliła od niemania kmputera większa przepaść,
niż późniejsza zamiana tego zetiksa na peceta.

> A ten Hunter sprawia wrazenie czegos porzadnego ...

Powiedzieć, że on porządny, to jakby nic nie powiedzieć.

>> W przypadku tego komputera warto zwrócić uwagę na cenę. Nie
>> wszyscy dziś pamiętaja kurs franka francuskiego, więc wyjaśnię,
>> że to około 12 tysięcy złotych. Dzisiaj, bo trzydzieści lat
>> temu znaczyło to więcej. Ale być może wtedy cena ta robiła
>> mniejsze wrażenie, niż "pierszy komputer osobisty w cenie
>> poniżej stu funtów".
>
> byla po prostu niedostepna, nawet dla przecietnego Francuza.
> Rownie dobrze mogl sobie kosztowac i milion.
> No moze niekoniecznie - co bogatsi daliby rade odlozyc,
> tylko, po co.

Osiągnięciem produktów Sinclaira było danie odpowiedzi na pytanie:
po co.

> Ale to byla cena nie tylko za osiagi, takze za ta pancerna
> obudowe.

Jak wcześniej zauważyłem, była to cena w miarę normalna jak
na komputer. Uboczym efektem komputerowej edukacji ludu było
wytworzenie przekonania, że komputer w plastikowej obudowie za
cenę radia tranzystorowego (wtedy najbardzej charakterystyczny
przedstawiciel elektroniki użytkowej), to jakoś gorzej liczy
od sprzętu profesjonalnego. Otóż porównanie ZX-81 i Husky miało
pokazać, że to nieprawda.

Wcześniej, w latach 60 i 70, w dzieniku telewizyjnym pokazywano
czasem nowe osiągnięcia techniki, w rodzaju komputera w walizce.
Jeśli był to komputer produkcji imperialistycznej, to jego
wydajność podawano w ogólnie przyjętych do takich zastosowań
jednostkach, czyli w bombach atomowych. Lektor oznajmiał, że
mając taki komputer, wszystkie obliczenia do wykonania bomby
atomowej można wykonać na przykład w ciągu tygodnia. Albo dwóch
godzin -- gdy nastąpił kolejny postęp. Taki ZX-81 opisany w tych
jednostkach mógł wypaść całkiem nieżle. A czy "mając taki
komputer" inżynier potrafił wykonać "wszystkie obliczenia"
choćby do zbudowania mostu, to już inna sprawa. Raczej związana
z możliwościami intelektualnymi tego inżyniera, a nie mocą
obliczeniową komputera.

Jarek

--
Panie Truman, spuść ta bania, to jest nie do wytrzymania.