Pan J.F. napisał:

>> Podobne zagadnienie do poprzedniego -- trafić w Księżyc, który
>> podąża swoją drogą. W technice analogowej robi się to za pomocą
>> symulacji -- kręci się gałą potencjometru i patrzy, gdzie przetną
>> się krzywe. Tak to z grubsza wygląda. Za czasów Gagarina i jeszcze
>> dużo później. Nie potrzeba do tego rachowania w cyfrowym sensie.
>
> Ale my chcemy z 300 tys km trafic nieco obok Ksiezyca, tak z 10km +/-1

To pomysły z czasów J. Verne'a -- trafić z armaty w Księżyc. W realnych
lotach na różnych etapach przeprowadza się korekty. Do tego są właśnie
symulatory trajektorii.

> I sie zaczyna robic nieanalogowo ... choc podejrzewam, ze przyrzady
> pomiarowe ani silniki nie maja takiej dokladnosci :-)

Jak najbardziej analogowo. Już zagadnienie trzech mas poruszających
się z wzajemnymi oddziaływaniami grawitacyjnymi jest nierozwiązywalne
dla współczesnych komputerów cyfrowych. Analogowo symulować (gdzie
analogiem jest na przykład prąd elektryczny) -- to jest wykonalne.
Teraz używamy komputerów cyfrowych (do prostszych symulacji), bo tak
nam wygodniej, technikę opanowaliśmy.

>> Jak nie było kalkulatorów, to były tablice matematyczne z wartościami
>> funkcji. Ilość rachunków na ogół jest przeceniana, a to co potrzeba,
>> to nie jest, jak w Ameryce mówią, "rocket science". O właśnie -- to
>> "rocket science" można z powodzeniem robić na ZX-81.
>
> Z Memopakiem.

Niech będzie, że z. Ale gdyby tak Kopernik czy Galileusz miał choćby
bez memopaka...

--
Jarek