Użytkownik "Maciek" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:566efffc$0$663$6...@n...neostrada.
pl...
Użytkownik ACMM-033 napisał:
>> Pamiętam, pod koniec swojej pracy na międzymiastowej automatycznej,
>> że była właśnie wprowadzona jakaś modyfikacja E10A, dzięki której
>> dało się odczuć przyspieszenie zestawiania połączenia o kilkanaście
>> procent, czyżby z tym nowym przelicznikiem?

>Od podniesienia słuchawki do otrzymania sygnału było wykonane coś
>około 5000 kroków programu w różnych miejscach centrali.
>Jej cyfrowość może nie była aż tak zaawansowana, jak współczesnych
>ale to był prawdziwy skok technologiczny. TTL raczej nie są analogowe
>a grzało się tam ich całkiem sporo. Cyfrowe było pole komutacyjne ale
>analogowe pole koncentracji na stojaku abonenckim i stąd pewnie takie
>jej zakwalifikowanie - jako analogowej. 512 abonentów mogło na raz
>zająć 60 kanałów rozmównych i to osiągano za pomocą płyt z
>przekaźnikami kontaktronowymi. Sterowanie tego stojaka realizowano za
>pomocą jak najbardziej cyfrowego procesora ELS o 40 bitowym słowie.
>Wszystko wymyślone przed epoką mikroprocesorów. Poznając jej
>konstrukcję, czułem naprawdę duży szacunek dla autorów. To musiało
>być jak wymyślanie koła.

Niekoniecznie. Wiki podaje rok 1972, bylo juz kilkanascie lat
doswiadczenia projektowania roznych procesorow.

> Była pierwszą na świecie elektroniczną centralą.
>Zestawienie drogi połączeniowej przez to pole koncentracji musiało
>się zmieścić w 20 milisekundach i 5000 kroków programu. Jeżeli
>przekaźnik był ślamazarny lub miał zbyt duży elektryczny opór styków,
>to spadał i

Wiki dalej podaje ze to jeden z pierwszych TDM switching ... czyzby
oprocz tych przekaznikow mieli jeszcze wewnetrzna komunikacje na
strumieniach ?


>była cisza w słuchawce. Trzeba było klepnąć w widełki. I tak program
>szybciej się wykonywał, niż działały przekaźniki.

Ja pamietam koncowke ubieglego wieku - nagle zestawienie polaczenia z
Wroclawia do Klodzka trwalo niezmierzenie krotki czas - tzn gdzies w
sekunde czy dwie po ostatniej cyfrze byl sygnal, a jak ktos po drugiej
stronie czuwal, to niemal od razu mozna bylo gadac.

>Brak możliwosci pobrania sygnału pojawiałsie tylko 15 minut po
>północy w Sylwestra. Poza tym ta koncentracja z 512 na 60 w
>zupełności wystarczyła.

No, to akurat bylo przecwiczone wczesniej, chocby przez pana
Strowgera.

>Zmorą były przesłuchy, wynikające najczęściej z klejących się styków
>przekaźników. Trzeba było uważać co się zamawiało w Dolamie. K109
>miały gorsze rurki kontaktronów, K110 lepsze - o ile dobrze pamiętam
>oznacznia. Cena niestety też była różna.

a czym sie roznily oficjalnie ?

K110 sie znalazl, k109 nie widze
http://www.datasheetarchive.com/dl/Datasheets-SL3/DS
ASL0045425.pdf

>Co gorsza mieli też problem z lutowaniem. Niektóre serie montowali
>chyba uczniowie na praktykach, bo luty w przekaźnikach były
>nasmarkane i puszczały od samego patrzenia na nie. O dziwo nie
>stosowali zgrzewania ...

No, zgrzewarka to brzmi ambitnie, a lutownice krajowy przemysl robil.

>Wyobraź sobie, że braliśmy przekaźniki z pudła, następnie magnesik i
>testowanie miernikiem czy łączy. Bardzo zabawne.

Zaraz - a co tam bylo lutowane ?
Przeciez taki przekaznik ma druty wprost z z rurki wyprowadzone, cewka
jedynie do kolkow lutowana.

styki kontaktronu stalowe, to sie moglo zle do plytki lutowac.

> Potem Cemi padło na pysk i pojawiły się tranzystory BF457 Philips
> made in Hong Kong. Poezja. Cała szyna 100 sztuk miała prawie
> identyczne, doskonałe parametry. Bez mierzenia wlutowywałem w
> miejsce uszkodzonego. Wtedy zrozumiałem dlaczego mój TV Sanyo z
> Pewexu miał tak mało elementów regulacyjnych. Po prostu konstruktor
> projektował urządzenie z konkretnych elementów a potem produkcja z
> takich samych je składała. I działało, działa nadal jako zabytek,
> którego żal mi wyrzucić.

No, rozrzut miedzy tranzystorami byl jednak spory.
Predzej po prostu mialy na tyle duze, ze uklad ze sprzezeniami
zwrotnymi zachowywal sie jak teoria mowila.

>Jak się chciało, to były mechanizmy do jej prawidłowego utrzymania.
>Jednak wymagała ludzi do pracy i może to było przyczyną zezłomowania
>ich przed końcem faktycznego czasu życia.

To jedno - koszta obslugi.
Ale "cyfryzacja" i mozliwosci chyba nie te, ktore wymaga wspolczesny
rynek.
Np jak ma centrala odpytac Centralny Rejestr do ktorego operatora
zostal numer przeniesiony ?

> Obecne centrale radzą sobie ze scentralizowanym nadzorem i są
> naprawdę bezobsługowe. Będzie gorzej, gdy dojdzie (tfu, tfu, puk,
> puk) do jakiejś katastrofy w stylu powodzi z 1997 roku. Nie będzie
> komu ratować sprzętu no ale to już nie mój problem.

A poprzednio bylo komu ?
Przyjdzie woda i zaleje, obsluga niewiele pomoze.

Tylko wlasciwa lokalizacja pomoze - we Wroclawiu w 97 telefony
dzialaly.
Pradu nie mialem, wody nie mialem, ale gaz i telefon dzialal :-)

>Co gorsza spotykam sie z naiwną wiarą, że komórki będą działały :-)
>Tak jakby całe połączenie przez Polskę szło drogą radiową a
>akumulatory w BTS mogły pracować wiele dni. Mało kto zdaje sobie
>sprawę, że radiolinia, to tylko połączenie do najbliższego miejsca ze
>światłowodami. W razie powodzi komórki padną tak samo szybko jak
>stacjonarne. Pozostanie tylko CB lub inne radiotelefony. Oczywiście z
>własnym źródłem zasilania.

Ale swiatlowody sa wodoodporne :-)

Zdaje sie, ze plany awaryjne sa odnosnie komorek, i sa wyznaczeni
ludzie, ktorzy przyjada do wybranych BTS z generatorem czy kanistrem.

J.