W dniu 2013-08-14 16:46, Mariusz [mr.] pisze:
>
> (...)tej zmiany nie dokonała sama technologia cyfrowa
> (wyobraźcie sobie swoje cyfrówki w epoce fin de siecle'u), ale dopiero
> połączenie technologii cyfrowej z Internetem.
> (...) moim zdaniem trochę zbyt ostro, jednostronnie stawia granicę między
> fotografią dobrą, słuszną, a tą bezwartościową. Ale to też wcale nie
> jest to takie złe - dziś mój głos może się sprzeciwić temu głosowi, a
> jeśli zostanie przyjęty, to ten pierwszy nie będzie już więcej "jedynym
> słusznym" narzucony reszcie mocą autorytetu ex cathedra. No i git!
>

To, czyli powszechność fotografii dzięki technice cyfrowej,
to jest tylko część większej całości. Czyli część skutków
upowszechnienia "digitalizacji" współczesnego świata.

Niedawno znajomy architekt opowiedział mi, jak bardzo
na ww. zjawisku ucierpiał jego zawód. Najpierw niefachowcy
zauważyli, jak łatwo można wizualizować sobie "komputerowo"
przestrzeń wokół siebie. Zaczęli się tym bawić i sami sobie
robić koncepcje domów i wnętrz. Są do tego programy, nawet
i darmowe. Zamówienia na projekty spadły, zarobki architektów
zmalały. Ratują się oni dzięki osobistym koneksjom, i to
rzecz jasna nie z osobami prywatnymi, ale z instytucjami
publicznymi.

Jest jednak i jakieś okienko w tym kanale, pardon, tunelu.
Otóż nastąpił drugi etap oswajania się z programami do
wizualizacji przestrzeni. Mianowicie samodzielni "architekci"
zauważyli, że biegłe posługiwanie się programami do projektowania
i wizualizacji wymaga wprawy. Inaczej trzeba na to długotrwałej
mitręgi. Stało się też dla nich jasne, że do projektowania
potrzeba wiedzy. Inaczej błądzi się po omacku, szukając
metodą prób i błędów. Czyli trafili na barierę merytoryczną.
Ale bazując na swoich próbach doszli do wniosku niezbyt dla
architektów korzystnego, mianowicie oszacowali, że wiedzę da
się kupić tanio, bo to rzecz niewymierna. Ale za wizualizację
jednak trzeba zapłacić, bo to już żmudna dłubanina, którą
można wymierzyć czasowo.

No i zaczęli pomalutku podpytywać architektów, a nawet im zlecać
małe koncepcje. Na razie nieśmiało, ale już pytają się architektów
o pomysły. Znamienna odzywka jest następująca:
- Nie musi pan dużo wizualizować ani rysować. Chodzi mi tylko
o rzucenie pomysłem. No i biedni architekci dają ogłoszenia
z dumpingowymi cenami, żeby tylko jakoś przetrwać na rynku.

A ja radzę tym znajomym architektom, żeby odpowiadali tak:
Za wizualizację biorę 200 złotych, a za wstępny pomysł - 2000 zł.
Albo i więcej (za pomysł), zależnie od obiektu.

Podobnie będzie i w przypadku fotografii. Chcesz mieć
dobre zdjęcie i na czas zrobione - cena słuszna.
Inaczej baw się sam.

Przypomniał mi się stary dowcip motoryzacyjny. Wezwany
serwisant przyjeżdża do unieruchomionego samochodu, stuka
młotkiem, odpala silnik i podaje cenę: 100 zł. Kierowca
zdziwiony pyta: - Za jedno stuknięcie 100 zł? Dlaczego tak dużo?
Odpowiedź jest jedna: - Za stuknięcie 1 zł, za wiedzę,
gdzie stuknąć - 99 zł.

Jan