W dniu 2012-02-24 01:35, n...@m...invalid pisze:
> W dniu 23.02.2012 r. 22:29, A.L. pisze:
>> Model shareware z "licznikiem czasu" zmarl smiercia naturalna chyba ze
>> 20 lat temu. Zastapil go model "fail play" - jak uwazasz ze program
>> jest uzyteczny i jestes uczciwy, zaplac mi kase.
> [OT] Bywa i pod nazwą donationware, gift economy (kultura darów).
> Podobno w zamierzchłych czasach, w karczmach stały luzem tabakiery
> sprawiedliwości (mogę się mylić) -- wewnątrz był tytoń/tabaka, obok
> puszka na zapłatę. Kropotkin i późniejsi badacze opisali to lub podobne
> zjawiska jako przykład pomocy wzajemnej ("ekonomii" bez logiki zysku). [/OT]

Kilka lat temu na Bornholmie przejeżdżałem obok stolików z owocami
i warzyawmi wystawionymi kilkaset metrów od domu. Na tym samym stoliku
były puszki na zapłatę.

We Freakonomii jest rozdział o gościu, który w podobnym modelu
dystrybuował pączki w biurowcach: stawiał tacę i puszkę, przychodził po
odbiór później. O ile pamiętam, nie schodził poniżej 90% "zwrotów" (choć
wynik zależał m.in. od pogody na zewnątrz).

Ad rem: jeśli już robić zabezpieczenie, to naprawdę trywialne i raczej
z gatunku "przeszkadzajek" - wyskakujące okienko z guzikami wystarczy.
Istotą jest takie ustawienie ceny, żeby użytkownik czuł, że cena jest
"sprawiedliwa". "Co łaska" może być całkiem sensownym rozwiązaniem,
przy okazji rozwiązuje problem różnej siły nabywczej użytkowników.

--
Paweł Kierski
n...@p...net