Pan Sebastian Biały napisał:

>>> Dla ciekawskich, nie ma to nic wspólnego z fotografią za to dużo
>>> z elektroniką.
>> No tak, teraz już każdy ciekawski odetchnął z ulgą, bo wie wszystko.
>
> Jest sobie urzadzenie do rozpoznawania kolorów dla niewidomych
> (gadające). To konkretne to akurat samoróbka zrobiona gdzieś we francji
> przez hobbystę. Jest ok, działa ok, do momentu jak okazało się że gorący
> piec ma inny kolor niż zimny. Podobnie w bardzo słoneczny dzień wszystko
> zmienia kolory. Pobawiłem się chwilę i jest niezwykle czułe na
> promieniowanie poza zakresem widzialnym. Najszybsza metoda to dorzucić
> filtr i zobaczyć czy działa lepiej. Filtr fotograficzny już próbowałem,
> polepszyło się, ale daleko od spodziewanych efektów.
>
> Nie mogę rozebrać aby stwierdzić co za czujnik siedzi w środku, ale
> nawet gdybym wiedział to go nie zmienie bez wymiany *wszystkiego*.
> Dlatego szukam na początek prostej metody przefiltrowania widma.

Nie chcę od razu całkiem wykluczyć tej hipotezy, ale bardziej prawdopodobne
wydaje mi się co innego. Wrażenie koloru w mózgu nie powstaje z prostego
rozłożenia światła na trzy składowe i opisanie ich warości. To jest zawsze
porównanie do obserwowanego lub zapamiętanego punktu odniesienia. Kartka
papieru będzie opisywana jako biała tak w jasny dzień, jak i w promieniach
zachodzącego słońca. Jeśli maszynka nie uwzględnia wpływu oświetlenia
i nie robi balansu bieli, to jej używanie wygląda jak gadanie ze ślepym
o kolorach. Ale, jak powiedziałem, nie chcę od razu krytykować, nie wiem
co ten Francuz zrobił i jak się do tego przyłożył. Dużo tych kolorów potrfi
nazwać?

--
Jarek