W dniu 2017-11-27 o 10:59, Maciek pisze:

> Oczywiście, chwalić się! :) Sam widzisz, potem szuka się w necie łatwej
> i przyjemnej technologii wykonania a nic na ten temat ciekawego nie
> można zlaleźć ;-)

No to właśnie złożyłem urządzenie. Muszę się przeprosić z używaniem
hot'a nie tylko do demontażu ale i montażu. A całe moje zniechęcenie tą
metodą okazało się, że powstało wskutek zastosowania Easy Print. Kupiłem
znacznie droższego Wartona, który poleciłeś - zupełnie inna klasa lutowania!

Zastosowałem Easy Print bo mam akurat otwarty. Efekt był taki, że
zbrązowiłem LEDy (przy ustawionych 330 stopniach) bo nie wiedziałem czy
już się cyna rozpuściła czy nadal jest pastą. Nie ma żadnego wyraźnego
sygnału typu "hello - już wystarczy podgrzewania!". Zaobserwowałem, że
cyna przy via'sach roztopiła się (lutowałem je kolbą przed rozpoczęciem
montowania SMD) i na tej podstawie uznałem, że Easy Print też powinien
już, ale grzałem dłużej niepotrzebnie, a może potrzebnie - bo edukacyjne
to było. Żadne elementy z drugiej strony nie odpadły, choć nie miałem
tam wiadra przylutowanego - najcięższy element to dioda mini-MELF ew.
scalak SO8.

Co do zachowania się obu past - zrobiłem oddzielny eksperyment. Oto
obserwacje i wnioski.

1. Pasty nakładałem dyspenserem. Już tu ogromna różnica. Aby Easy Print
chciała wyjść musiałem dać ok 5 atmosfer. Dla Wartona - mniej niż 1.
Easy Print jest znacznie bardziej gęsta.

2. Przy małych kroplach - takich jak pod rezystory itp. - Easy Print w
trakcie podgrzewania rozlewa się w szare kleksy, minimalnie wrze. Nogi
scalaka SO8 są w niej zanurzone a maź dostaje się pod obudowę elementu.
Zapomniałem sprawdzić czy przewodzi ona prąd i robi zwarcia w takich
miejscach nie do usunięcia (wyczyszczenia). Nie widać czy pasta wiąże
czy nie. Wygląda to jak jedno wielkie i szare zwarcie. Gdy trąci się
element, to z tej szarej kałuży potrafi wyłonić się lut i tylko tak
można go wykryć.

Rezystory ułożone nierówno do padów nie prostują się przy zastosowaniu
tejże pasty. Są nią przyklejone przez cały czas lutowania. Po umyciu
płytki pojawiają się srebrne luty.

Przy Wartonie zachowanie jest zupełnie inne. Szara maź najpierw wrze,
potem tworzy się lut a przejrzysty topnik rozlewa się w okół
zabezpieczając przed mostkowaniem padów. Rezystor 805 położony krzywo na
padach wyprostował się sam.

3. Przy dużych kroplach testowo wyciśniętych na PCB (w praktyce nie
mających zastosowania) znacząco lepiej widać proces wrzenia Easy Print.
Można, choć z wielkim trudem, dostrzec moment wiązania. Po ostygnięciu
luty są szare. Dopiero po przetarciu ręcznikiem papierowym wyłania się
cyna. Warton zamienia się z szarego w lśniącą cynę + krystalicznie
przejrzysty topnik.

4. Easy Print po rozcieńczeniu w topniku daje się w ogóle dozować przy
normalnych ciśnieniach powietrza w dyspenserze. Niestety w niczym to nie
ratuje sytuacji jeśli chodzi o przebieg procesu lutowania. Szare kałuże
rozlewają się chętniej jedynie.

Obie pasty choć służą do tego samego to zachowują się zupełnie odmiennie.

--
Pozdrawiam,
Marek