W dniu 2014-05-31 11:17, Marek pisze:

> "domowych" i na gołej miedzi pasta nie chce tak chętnie się rozpływać
> po całym padzie.

Nie lutuję na gołej miedzi. Płytki wcześniej cynuję przy pomocy stopu
Lichtenberga:
https://www.youtube.com/watch?v=XqlKq_bFOmg

Metoda banalnie prosta, tania, nie wymagająca skomplikowanych narzędzi
albo specjalnych odczynników. Płytki wychodzą ładnie pocynowane i dobrze
się lutują, przynajmniej jeśli mowa o zwykłej lutownicy. Z pastą i
gorącym powietrzem jeszcze nie próbowałem.


> Dodatkowo od nagrzewania miedź robi sie ciemna i brzydko to wygląda.
> Cena "fabrycznych" płytek nie jest już tak wysoka, nie widzę sensu w
> bawienie się w wytrawianie.

Samodzielne wytrawienie płytki także nie jest aż tak skomplikowane.
Najwięcej czasu zajmuje zrobienie projektu. Potem tylko wydruk,
wyczyszczenie miedzi, przepuszczenie przez laminator, zdjęcie papieru i
trawienie. Godzina czasu, pomijając czas potrzebny na kąpiel w roztworze.

Nie wiem skąd bierze się ta niechęć do termotranmsferu. Naczytałem się
opowiedzi o tym, jak to trzeba robić parę razy, bo nie chce wychodzić.
Mi coś takiego się nie zdarza. Kiedyś się zdarzało, ale nie była to wina
metody, ale:
1) Korzystania z nieodpowiedniego papieru (zwykły kredowy z papierniczego)
2) Używania żelazka zamiast laminatora.