<j...@u...at> napisał:

>[...]
>emiter "omiatal" wiec podczerwienia przedpole
>kiedy odbiornik nieruchomy ( ? . )

Sądzę, że nieruchomy - wystarczał ruch jednego elementu - w tym przypadku
nadajnika. Można wprawdzie poruszać równocześnie nadajnikiem i detektorem,
ale nie widzę żadnych zalet takiego rozwiązania - byłoby to zbędne
komplikowanie konstrukcji.

>otrzymal maksimum sygnalu przy
>okreslonym kacie odchylenia emitera i w mysl zasady kat padania rowny
>katowi odbicia oraz znajac odleglosc pomiedzy nadajnikiem a
>odbiornikime mozna bylo wyliczyc odleglosc motywu od aparatu. Uklad
>roznicowy nie byl tutaj potrzebny . Wystarczyla rzeczywiscie jedna
>dioda nadawcza ale ruchoma , jedna fotodioda odbiorcza.
>
>
>akurat jak wspomnialem byl to okres kiedy specjalnie nie zajmowalem
>sie fotografia , stad ten wlasnie rodzaj rozwiazan nie byl mi znany.
>Ale ciekawe.
>[...]

A ja pamiętałem, ze były niegdyś stosowane rozwiązania z ruchomymi
elementami - miałem wrażenie, że z ruchomym zwierciadłem odbijającym wiązkę
światła na detektor. Szukając tamtych, znalazłem z elementem ruchomym, ale
nieco innym. Wydaje mi się nadal, że z ruchomym zwierciadłem też istniały,
ale przyznam się, ze szkoda mi już czasu na dalsze poszukiwania.

--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)