W dniu 2015-06-19 o 17:30, Jarosław Sokołowski pisze:
> Pan Adam napisał:
>
>>>> BTW: w którym to przedwojennym filmie klient w sklepie radiowym
>>>> obraził się, jak ekspedient zaproponował mu nowoczesne, malutkie
>>>> radio? Klient mówi, że przecież radio - to musi wyglądać, to musi
>>>> być mebel.
>
> ...na dwanaście osób: https://youtu.be/ogqxCN_Ycys?t=3m28s

Dokładnie o to mi chodziło. Dzięki :)

>
>>> Wiele sie nie zmienilo - nadal musi wygladac :-)
>>
>> Teraz już tak.
>> Przypomniał mi się klasyczny opad szczęki kolegi, który przywiózł ze
>> "zgniłego zachodu" jedną z pierwszych midi-wieżyczek. Chciał, żeby mu
>> włożyć fonię do radia. Zdjąłem dupkę, a tam tylko jedna mała płytka
>> drukowana, wielkości paczki papierosów.
>
> Znajomy przywiózł radio ze Związku Radzieckiego. Turystyczne. Znaczy się
> przenośnie, z rączką. Przy pokrętle strojenia było solidne koło zamachowe
> odlane z żeliwa. Wiadomo, taka szajba w znaczący sposób podnosi komfort
> przy strojeniu, zwłaszcza gdy chcemy przesunąć wskazówkę z jednego końca
> skali na drugi. Ale za to oddala środek ciężkości sprzętu od jego środka
> geometrycznego. Więc z drugiej strony obudowy przyczepiono porównywalny
> wielkościa kawałek wyrobu hutniczego.
>

A ja gópi myślałem, że tak tylko w pralkach automatycznych ;)



--
Pozdrawiam.

Adam