Użytkownik "Mad" napisał w wiadomości
>u nas jest a to stary asfalt, a to kawałek nowego, bo
>akurat tu się zaczął remont i odświeżenie nawierzchni, po drodze
>jeszcze parę łat z jakiegoś kwazi-syfu i smolisty szlaczek między
>pasami asflatu,
>to powoduje że wyczucie przyczepności jest niemal niemożliwe (na
>nieznanym odcinku), skoro jakość i warunki fizyczne nawierzchni
>zmieniają się co ileś metrów. jeszcze gorzej na drogach gminnych i
>krajowych. tam się łata byle czym, byle gdzie, byle jak. na odcinkach
>wielu kilometrów. więc skąd tu wiedzieć jak się zachowa opona skoro na
>zakręcie masz 3 rodzaje nawierzchni ( i do tego frezowany syf, bo
>remont już za jakieś 3-5 miesięcy :):) ????

Kolega nieco histeryzuje. Sie słucha co mówi motocykl i sie jedzie,
a nie wyklina na cały świat.

>wg mnie jedynym sposobem jest ćwiczenie na konkretnym odcinku / winklu
>(z relatywnie dobrą nawierzchnią). najpierw na sucho. próbuj za każdym
>razem po centymetrze niżej i niżej. powoli aż dojdziesz do granicy
>przyczepności. na suchym i ostrożnie - wyczujesz ją. na mokrym zrobisz
>śmiało ok 50% tego pochyłu. po dalszych próbach więcej.

Tutaj nie chodzi o to żeby zejść jak najniżej, tylko żeby bez
stresu początkujący motocyklista mógł jeździć w deszczu. Szukanie granicy
przyczepności na suchym to prośba o glebę klasy highside. To o czym
piszesz to sobie można ćwiczyć jak się ma zamiar zedrzeć tłumiki,
podnóżki i potopić trochę owiewki, a nie poruszać się efektywnie
do przodu w trudnych warunkach pogodowych.


>na krajowej 7 (gdańsk-wawa), którą jeżdżę często, są odcinki gdzie na
>deszczu składam się gdzieś ok 45stopni i mam 130 km/h (pewnie i tak da
>radę więcej). ale nigdy za pierwszym razem. to się wzięło z wielu
>kolejnych prób. nie chcę się chwalić bo do miszcza mi daleko - chcę
>tylko powiedzieć, że jest to całkowicie możliwe.

No to szacun, ale coś mało wiarygodne to pochylenie. Ja przy tylko
nieco większym darłem owiewkami po asfalcie na sucho i w dosyć
ciasnych winklach. Na mokro to kości bielałyby pewnie do dzisiaj.

>skoro walczysz o własny tyłek to jest to bitwa. a do niej się trzeba
>przygotować. Sun Tzu powtarzał że rozpoznanie terenu to klucz do
>zwycięstwa - więc nie licz na to że każdy mokry winkiel zaliczysz
>niziutko - jak go nie znasz to lepiej odpuść, bo pewnie przegrasz.

>reasumując: wybierz teren, poznaj go najpierw na sucho, potem ćwicz na
>mokro. powoli aż do skutku. zdziwisz się ale można wyczuć granicę
>przyczepności na mokrym. jak tego dokonasz poszukaj nowego winkla i go
>rozpracuj :)

Reasumując, nie polecam tej drogi początkującemu bo prowadzi do
jednego winkla i to w niezbyt bezpieczny sposób.
Z drugiej strony wiem z doświadczenia, że stresujące jest prowadzenie
motocykla, którego uślizgi nie są stanem naturalnym. Jest jednak inna
droga do tego żeby je polubić. W pierwszym kroku to motocykl terenowy,
a w drugim supermoto. Jazda takimi sprzętami oswaja z uślizgami każdego
typu i w każdych warunkach. Ciało układa się bez udziału świadomości.
Kierowca decyduje tylko jaki rodzaj uślizgu wybiera, czy ma być długi,
czy krótki i czy ma go kasować zaraz po wystąpieniu. W takiej konwencji
rodzaj nawierzchni i pogoda jest sprawą nie istotną.

Pozdrawiam
Irek i ktm-y