> > Myślę, że jest możliwe. Są ludzie, których sama obecność aparatu
> > (nawet nie fotografowanie) peszy i tacy się uśmiechną nienaturalnie,
> > a są osoby, które wręcz czaruja obiektyw. To pewnie kwestia wychowania,
> > dystansu do samego siebie, świadomości posiadanych wad i ich akceptacji.
>
> Również wieku, IMHO :) U dzieci znacznie łatwiej o naturalność (wiem wiem,
> temat jest w wątku o fotografii ślubnej) :)

Sprawa patrzenia w obiektyw z jednoczesnym uśmiechem wygląda tu tak samo jak w
przypadku dorosłych. To nie jest kwestia obiektywu tylko świadomości w ogóle.
Możesz mieć co najwyżej nieświadomy wzrok niemowlaka co jest w zasadzie
równoznaczne z niepatrzeniem. Jak np psa postawisz przed lustrem to on je
obejdzie i sprawdzi czy po drugiej stronie nie stoi inny pies. Dorosłe
szympansy patrzą w lustro na swoje odbicie i wiedzą, że to one. To już jest
etap świadomy, wykluczający możliwość bezpośredniego i naturalnego uśmiechu w
obiektyw:)

marek

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl