W dniu 2019-04-12 o 01:53, J.F. pisze:
> Dnia Thu, 11 Apr 2019 00:14:45 +0200, Marek S napisał(a):
>> No to jeszcze raz jasno doprecyzuję o czy mowa.
>> 1. Zwykła karta graficzna.
>> 2. Zwykły kabel HDMI wetknięty w nią i w monitor.
>> 3. Spektrometr podłączony do monitora i spuszczony na matrycę.
>> 4. W monitorze wciskasz guzik: kalibracja.
>
> Ale tu jest male niedomowienie.
>
> Czego sie komputer spodziewa, jak wystawia jasnosc piksela.

Kompletnie niczego. Wystawia wartość taką, jak mu program graficzny
nakazuje, ewentualnie przemnożone przez korekcję ICC - gdy takową
delikwent wykonał.

> Bo kalibrator powinien przez LUT taka wartosc ustawic ... ale jaka ?

Serio pytasz na czym polega proces kalibracji? Nie masz Googli?

Robię to regularnie, więc odpowiem pomimo Twojego lenistwa. Program
kalibrujący na początku żąda informacji o tym jaką jasność monitora
sobie życzysz. Ja wybieram 80cd/m2. Potem jeszcze o preferowany white
point (ustawiam D65) oraz o gammę (wybieram 2.2).

Potem następuje pomiar jasności i kontrastu oraz zalecana korekta.
Oprogramowanie na żywo raportuje odczyty ze spektrometru wskutek moich
regulacji. Ewentualnie, gdy monitor na to pozwala, oprogramowanie
samoczynnie modyfikuje ustawienia.

Następnie wyświetlanych jest 120 kolorów w różnych odcieniach po kolei.
Na bieżąco odnotowywane są różnie pomiędzy kolorem żądanym a otrzymanym.
Na tej podstawie powstaje ICC wgrywany albo do karty graficznej, albo do
LUT monitora. To pierwsze rozwiązanie ma konsekwencję w przeskokach
gradacji kolorów (ograniczenie do 8 bitów), a w drugim - gradacja jest
liniowa jak dupa niemowlaka, bo matryca ma więcej bitów i łyka odcienie
pośrednie.

--
Pozdrawiam,
Marek