Użytkownik "Mateusz Ludwin" <n...@s...org> napisał w wiadomości
news:gp476c.74s.1@teren.hamstera.pl...
> No właśnie, czemu? Przecież wtedy wykosiliby konkurenta. A szkła ze
> stabilizacją mogą sobie być i tak, bo ponoć jest efektywniejsza, za to
> wyobraźcie sobie stabilizowane 85/1.4 :>

Nie wiem, jak tam Canon, ale Nikon tłumaczy to dość prosto: każde szkło
stabilizuje się inaczej, każde ma swoją charakterystykę rodzaju poruszenia w
reakcji na drgnięcie aparatu. Dalej, są pewnie jakieś względy historyczne,
kiedy Nikon czy Canon wprowadzały stabilizację w szkłach, więcej niż cyfry
sprzedawało się wciąż analogów. No i, tak na rozum, łatwiej jest chyba
poruszyć malutkim pryzmatem w obiektywie, niż całkiem sporo ważącą matrycą z
przyległościami, a i ten ruch może być mniejszy, bo pryzmat leży pewnie
blisko środka optycznego obiektywu, więc minimalny jego obrót daje całkiem
konkretny efekt w płaszczyźnie matrycy. To może zużywać mniej prądu. Pewnie
też element wykonawczy przy matrycy ma jakiś minimalny skok, który przy
szerszych szkłach może się okazać zbyt duży, chyba że poniżej jakichś
ogniskowych stabilizacja matrycy się wyłącza, nie wiem. Wreszcie,
stabilizacja szkła daje też efekt w wizjerze, co jest i fajniejsze w
odbiorze i łatwiej pozwala ocenić, na ile drgań można sobie pozwolić bez
ryzyka poruszenia.

Nie wiem, jak tam korpusy ze stabilizacją matrycy dają radę, ale zapiąłem
kiedyś szkło 70-300 VR do D700 i przy 300mm bez większego problemu udawało
się robić nieporuszone zdjęcia na 1/15 s, a kilka razy poszło dobrze nawet
na 1/4, przy czym starałem się trochę potrząsać aparatem, żeby mu zbyt łatwo
nie poszło. Był to mały szok, przy świadkach :) Zatem system działa.

zdrówka, PW