> > Janko pisze o podglądactwie w rozumieniu ,,chodzę sobie i pykam zdjęcia
> > ludziom,,. Przypadek ciekawski, szczery, trochę z przymrużeniem oka i wbrew
> > pozorom zawierający w sobie spory humanizm.
>
> Ale wizyta w zoo też nie oznacza nic złego i też może wynikać z miłości
> do zwierząt. Jednak jest poznaniem powierzchownym, zachwytem nad pięknym
> futerkiem, radością z antropomorficznych zachowań, etc.
> I fotografujesz bezczelnie, bezpiecznie, bo zza krat. Tak też
> zrozumiałem Twoje "safari", w opozycji do bardziej zaangażowanego kontaktu.

Pisząc ,,safarii,, mam na myśli polowanie, w którego centrum znajduje
się łowca. On jedzie po trofeum i nosie ma zwierzę, bo kieruje nim
plan, przymus zdjęcia obiektu.
W opozycji do safari jest buszmen, który przemieszcza się po sawannie
i podpatruje co się tam ciekawego dzieje. To wytrawny obserwator nie
chowający się za strzelbą.

Wejście pod skórę wydaje się bardziej zaangażowanym kontaktem, ale nie
można przez to stawiać innych przypadków w jednym rzędzie.


> > [...] poważne podejście do tematu. [...] nie przyznaje się, że ich podgląda.
>
> Tu nie bardzo wiem o czym piszesz.

Trofeum.

marek