On 01.01.2023 18:51, Piotr Wyderski wrote:
[...]
> Nic mi na dobrą sprawę nie pasowało i sobie poszedłem w FPGA, ale
> ostatio się pojawiła rozsądna alternatywa w postaci RP2040. Sporo moich
> projektów albo wprost by obsłużył ten MCU, albo wzmocniony małym FPGA.
> Taka specyfika, że nie chcę mieć flasha w układzie.
Tyle tylko, że ten MCU to jakaś chujnia. Jego twórcy najwyraźniej
zapomnieli, że architektura ARMv6-M (czyli Corteksy M0/M0+) nie ma pary
instrukcji LDREX/STREX, po czym wymyślili, że zrobią dwurdzeniowy MCU na
niej oparty. Potem to do nich dotarło i zaczęło się tynkowanie w postaci
32 sprzętowych spinlocków w module SIO (coś na miarę sprzętowego
stosu!!! w 51 czy małych PICach :-) ). Przy okazji zmuszając
programistów piszących na tę platformę do rzeźbienia w gównie, tzn.
robienia tych samych rzeczy inaczej niż w siostrzanych architekturach
(np. v7M) czy konkurencyjnych MCU opartych na MIPS czy RISC-V, które
mają instrukcje typu ,,load-linked/store-conditional".

Swoją drogą to dziwne, że ARM zrezygnował LDREX/STREX w ARMv6-M (inne
profile z v6 już je mają), w wyniku czego powstało gówno nieprzystające
do współczesnych czasów i trzeba rzeźbić jak w, za przeproszeniem,
MCS-51. :-) Pewnie chodziło o powierzchnię krzemu, czyli cenę i zużycie
energii. Dodam, że nawet stare architektury (np. v4t znane jako
ARM7TDMI) mają/miały instrukcję SWP jako wsparcie dla synchronizacji w
aplikacjach wielowątkowych. A tu nagle takiego zonka ludziom strzelili.