Artur Maśląg wrote:
> W dniu 2010-07-10 07:44, Młotkowy pisze:
> (...)
>> Troszkę się zmienia w przypadku zaparkowania samochodu.
>> Samochód zaparkowany nie jest użytkowany.
>> Jeśli udostępniłem komuś samochód we wtorek, on go zaparkował
>> nieprawidłowo, po czym oddał mi kluczyki, a w środę rano strażnicy
>> założyli blokadę i np. domagają się wskazania "komu udostępniłem w środę
>> rano", to zgodnie z prawdą odpowiadam, że NIKOMU.
>> No to oni (lub sąd) pytają "a komu wcześniej?" Na co ja: "A kiedy
>> wcześniej? Wszak mam podać komu w OZNACZONYM CZASIE. Proszę oznaczyć
>> czas." No i oni są w d..ie.
>> Jestem właśnie w trakcie takiego sporu ze SM. -> http://l.pl/9v3
>
> Bez urazy, ale na takich cfaniaczków to właśnie by się przydała
> laweta i parking policyjny. Szybko by się znalazł właściciel,
> samochód by wydano za stosowną opłatą i na drugi/trzeci raz
> przeszła by ochota na parkowania byle gdzie.
>
"cfaniaczków" ? Człowieku, czy ty zastanowiłeś się co mówisz ?
Czy do głowy przychodzą Ci *tylko* takie sytuacje, w których ktoś
zaparkował łamiąc przepisy, bo mu się nie chciało stanąc dziesięć
metrów dalej i obejść trawnik ?

A ogólniej - patrząc na całość tej dość żałosnej dyskusji : czy u
nas każdy ocenia wszelkie racje stojące za przepisami i/albo
procedurami *wyłącznie* z punktu widzenia własnych uprzedzeń (lub
doświadczeń) ??? :-|

Blokada na koła (zamiast wywózki, albo jako wstęp do niej) jest
sposobem na zmniejszenie dotkliwości kary w przypadkach, w których
sprawca ma jakieś swoje racje (np. przed ośrodkiem zdrowia nie
było dozwolonych miejsc a chory miałby trudności z dojściem z
najbliższego parkingu publicznego), albo na obniżenie "kosztów
własnych" ukarania (opłata za lawetę w większości idzie do
kieszeni laweciarza, a parking policyjny też nie jest za friko, a
bywa przepełniony).

Przepisy i procedury są w większości przypadków kompromisem
pomiędzy celem, jaki mają realizować, a możliwościami ich
egzekwowania. Jeśli ten kompromis idzie za daleko (czytaj:
doprowadza do całkowitej uznaniowości) to mamy model jak z PRLu
("pokaż mi człowieka, a znajdę na niego paragraf"). Jak za daleko
w drugą stronę, to mamy przypadek 17-latka, który popełnił
samobójstwo, bo sędzia za sfałszowanie legitymacji szkolnej skazał
go na parę miesięcy więzienia, gdzie oczywiście go przecwelono.

Chcecie żyć w państwie z powszechnie obowiązującym jednym z tych
skrajnych modeli ? Nie ? To miejcie trochę umiaru przy ferowaniu
generalizujących opinii i stwierdzeń, please...


witrak()
PS. Być może podczepiłem ten post w sposób trochę przypadkowy - bo
takich opinii już parę było. Ale długo starałem się nie włączać do
tego flame'a i w końcu nie strzymałem :-)