On 17.10.2012 10:38, Ergie wrote:
> Użytkownik "Marek Dyjor" napisał w wiadomości grup

>> marne zdjęcie które pokazuje ważny momement lub coś co już nie
>> istnieje jest 1000 razy wartościowsze niż super zdjęcie czegoś
>> kompletnie banalnego i bez znaczenia.

Ja chyba wymagam od siebie trochę więcej...

> Udane zdjęcie to:
>
> 50% - być tam
> 40% - umieć zrobić
> 10% - mieć czym

Ale już ma to się nijak do fotografii studyjnej. Do tego chcę zwrócić
uwagę, że jeżeli nie ma się czym to i tak udało się zrobić 90% udanego
zdjęcia. ;)

Wystarczy, że w wypowiedzi pojawią się cyferki i już wygląda
to mądrze. Tylko wygląda.

> Znam to jeszcze z czasów analogowych, a i na tej grupie się kilka razy
> pojawiało powodując flejmy ludzi którzy wydali grubą kasę na sprzęt.

Nic dziwnego. Zdjęcie wartościowe to chyba nie to samo co zdjęcie
które jest coś warte. Ci którzy wydali grubą kasę na sprzęt
zarobili ją nierzadko na super zdjęciach czegoś kompletnie
banalnego i bez znaczenia. Szczególnie dla siebie.

Mam wrażenie, że wszelkie matematyczne prawidła w fotografii generują
ludzie o coś zazdrośni. A nie warto zazdrościć tylko zrozumieć, że
uniwersalizmy amatorów nigdy nie będą takie same jak prawidła
fotografii "za pieniądze". Moich klientów nie obchodzi czym
fotografuje - ma być efekt końcowy bo za to płaci. Jeżeli jest
zainteresowany to nie jest mój klient. To klient mojego modela.
Inaczej jest na weselach, gdzie duży aparat, ładny fotograf i
paradowanie potrafi
wrzucić do kieszeni ze dwie stówki więcej od taty pani młodej.
A jeszcze taki z "bajerem" stówki może mnożyć...
Nie interesują mnie te dwie stówki i klepanie po ramieniu.
Szczególnie, że najlepsze foty z trzech fotografowanych wesel
zrobiłem kompaktem. Bo był mały. To była jego podstawowa zaleta.
Mogłem się wcisnąć, schować. Reportaż weselny lubi spontaniczne
sceny. Zaznaczam, reportaż, a nie "wedding art profesional" czyli
wyostrzone bukiety i walizki na dworcu.

Jak się robi zdjęcia rodzinie na działce to każdy wie co jest
ważne. :) Ja.

Zdjęcia trzeba mieć czym robić. Na działce mogę sobie pozwolić
na zluzowanie tego co chciałem osiągnąć. Mogę shopem jakimś
ewentualnie aberację czy inne niechciane efekty braku sprzętu
wyretuszować. Wmówić babci, że młodo wygląda. Jak się na
tym zarabia to już szkoda czasu na pierdoły. Zdjęcie ma być
po to dobre, bo każda obróbka to strata czasu.

Nie dziaduj, zwiąż drutem! :)

Ja nie potrafię zapanować nad aparatem kompaktowym tak jak nad
lustrzanką. Nie leży mi, czy jak to nazwać. Dajcie mi
Państwo chwilę to ubiorę to w jakieś wykresy i procenty, będzie
mądrzej.

--
Afred Frater